Bir tutam dağınıklık ve bir tutam güneş alabilir miyim?
Ay damlıyor da yüzüme, tuzluğun yerini bulamıyorum işte bu yüzden. Karanlık odanın, çıplak hali.
Ürkek kuştan nasıl korkarsın kadın! O çıplaklık ki seni darmaduman edişi güzel.
Bakma çoraplarımın ters oluşuna, aklıma her gelişinde organlarımın ağız boşluğunda olması mucizesi dururken çoraba takılmak da neymiş!
Bulunur ıslak bir cam kenarı, ona inat sevilir kuruluklar.
Başlangıçlar gibi, başlamagınçlar gibi. Göz bebeklerimden öp, öp ki kurudu sol yanım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kadın Konuşmalıydı
PoesiaSürrealist olmak mı gerek, ruha beden aramak için? Hep bir sorular yığını halinde dolaşıyorum, cevabı gerekmiyor.
