Artık bir şeyleri kabullenmemin vaktiydi . Aylarca bizi tekrar bir araya getirmek için uğraşmıştım . Fakat farkettimki ben daha kendimi bir araya getiremezken bizi bir araya getiremem . Yorgunluk her zerreme işlemişken ve nefes almak bile yük hâline geldiğinde sevdim ben seni . Kimi koyabilirimki senin yerine ? Kim bendeki seni söküp atabilir içimden ? Yok öyle biri sen varsın sadece sen . Benide anca sen toplarsın . Ama gelmeyeceksin ve ben paramparça kalacağım . Niye toplayayımki kendimi yeniden parçalanmak içinmi ? Cidden , bilerekmi gözlerime bakıyorsun anlamıyorum . Sanki gelecekmiş ve geri gidicekmiş hissi veriyorsun . Ağlamaktan nefessiz kaldığım anda sen olmalıydın yanımda , ama olmadın . Gelmen için bir engel yokken gitmeyi seçtin . Ve ben 2 gün öncesine kadar farketmediğim bir şeyi farkettim . Toparlayamayız biz . Önce dağıldık , şimdi paramparçayız .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki Acı
ChickLitRuhunuzdaki kırgınlıkların sessizliğe bürünmesiydi acı . Kimsenin anlamayacağını anladığınız andaki tükenişinizdi acı . Anlatamadınız , anlamadılar .
