Bir günün daha sonuna geldik, sözünü söylemeye son bir hasta kalmıştı . Bugün uzun ve yorucu bir gündü . Piskolok olmanın eksi tarafıda piskoloji düzeltirken kendi piskolojinden olmaktı . Neyse yine beklenen telefon çaldı , açtım.
sekteter ;
"Sıradaki hasta geldi Ada hanm " dedi.
Bende " Tamam " dedim . Şimdi suratımdaki o yorgun ve mutsuz bakışı bir yere bırakıp etrafa sahte de olsa gülücükler saçmalıydım . Hasta içeriye girdiğinde ayağa kalkıp elimi uzattım . Elime sadece bakıp oturdu .
Sorunlarından biri belli olmaya baslamıstı bile . Aslında hastaların sorunlarını çözmeye çalısmak bana eğlenceli geliyordu . Gizemi severdim, ama karsımda her zamanki hastalardan farkı olmayan orta yaşlarda bir kadın duruyordu . Sorunuda insanlara güvensizligiydi Belki önceden cok güvendiği biri tarafından kandırıldı veya cok sevdigi biri tarafından yanlız bırakıldı . Bununlar gibi bir çok sebebi olabilirdi. Kafamdaki düşünceleri bir tarafa atıp ilk önce kendimi tanıttım .
" Meraba , ben Ada bildiginiz gibi piskoloğum benim yanımda rahat olabilirsiniz. Konuştuklarımız aramızda kalacak . " dedim . Bu konusmalardan o kadar çok sıkılmıştım ki artık , diğer piskoloklardan farkım olmalıydı . Belkide daha tedavisi bulunmamış veya tedavisi zor olan hastalıkları iyileştirebilirdim .
Hastayla biraz konuştuktan sonra sonunda bugünde bitti diyebilirdim . Dışarı çıktım ve caddeye doğru yürümeye başladım. Etrafta hiç taksi görünmüyordu , görünsede doluydu.
En iyisi yürümekti , hatta evede gitmeyebilirdim . Sık sık geldiğim o mükemmel manzaralı uçrumun dibine geldim . Kayalıklardan birine oturdum ve o muhtesem manzarayı izlemeye basladım . O kadar dalmışım ki saatin 10 : 00 olduğunu fark bile etmemişim . Hemen ayağa kalktım ve yürümeye başladım . Etraf karanlık olmustu bu saatte buralar sanki o güzel büyüsünü kaybetmiş gibiydi . Uçurumun dibinde kendi kendine birşeyler konuşan bir adam vardı . Yoksa atlıcak mıydı ?
Yanına gidip gitmeme konusunda kararsızdım . Etrafa son kez baktım ve adama doğru yürümeye basladım . Bu konularda kendime engel olamıyordum , sonunda ne kadar pisman olsamda hersey denemeye değerdi .
Adama yaklaştığımda titrek bir sesle " Meraba ben Ada " dedim .
Arkasına döndüğünde koyu yesil en az bu manzara kadar büyüleyici gözleriyle bana baktı ve sert bir ses tonuyla " Git burdan " dedi . Bense " Atlıcakmısın? " dedim .
Daha sert bir tonla " Evet " diye bağırdı . Tam uçuruma doğru bir adım atarken birden yüz ifadesi degisti ve kendini geriye doğru attı .
Bende yanına oturdum . Tam atlıcakken neden birden böyle degisti ki ?
Tekrar gözlerine bakarak içtenlikle "İyimisin " dedim .
Aynı göz temasını oda kurarak " Değilim " dedi . O kadar içtendi ki deminki o sinirli adama nolmuştu ?
Konuyu degistirircesine " Adın ne ? " dedim .
O ise sakin bir sesle " Ozan " dedi . Simdi yapmam gereken ise icimde mutluluğu onada vermekdi . Ona içtenlikle güldüm . Oda azda olsa bana gülüyordu . Bu çok büyük bir aşamaydı . Derken birden ayağa kalkıp " Sen hala burdamısın ? " dedi .
Bu adama noluyordu böyle " Ama Ozan " diye konusurken konusmama izin vermeden ;
" Ozan mı ne Ozan ' ı Kıvanç benim adım simdi burdan git " dedi ve uçurumun dibine doğru daha cok yaklaştı.
" Sen bana Ozan demistin ama " diye ekledim .
Bu nası oluyordu, demin bana gülerken şimdi bağırıyordu . Saniyeler içinde değişiyordu .Bu nasıl olabilirdi.
" Burdan gitmessen karşında atlıcam . " dedi .
" Tamam gidiyorum ama sende bir daha düsün " dedim ve hızlı adımlarla ordan uzaklasmaya basladım .
Yürürken i içkili adam gördüm ve ne yazık ki oda beni gördü . Koşarcasına adımlar atmaya basladım . Beni kolumdan yakaladı ve cebinde ki bıçagı cıkardı . Bense korkudan ne yapacağımı şaşırmış bir haldeydim ve bana " Çantanı ver " dedi .
Çantamı veremezdim . İçinde cok önemli sunumlarım ve kisisel esyalarım vardı . Korkusuz gibi gözükmek için sert bir şekilde " Hayır " dedim .
Adam ise etrafa birkere bakınıp bıcağı karnıma doğru götürüken.......
