Sa araw araw na ginawa ng panginoon, bakit nilalang niya yung ganitong klase ng babae? Jusko naman! ito na naman yung panibong araw na inintindihin ko lahat ng kadramahan niya, kabaliwan niya, at kakulitan niya. Ewan ko ba basta alam ko naging best friend ko siya. Hindi pala best friend, kapatid na turing ko sakanya. Sampung taon ko ba namang kasama araw araw yan pag dating palang sa school yan na agad sasalugong sakin yung mga problema niya. Ewan ko sa babaeng to 'di na nawalan ng problema. Yan si Karmen Thomas ang kilala kong babaeng hindi nawawalan ng problema.
"Bii , buti nalang ang aga mo pumasok ngayon." sabi niya pagkakita palang sakin.
"Bakit maaga naman ako laging pumapasok ah?" sambit ko na may galing pagtataka.
"Hindi kasi may problem ako." Sabi sainyo hindi mabubuo araw niya ng walang problema.
"Ano na naman yan? Puro ka nalang problema, walang araw na hindi ka nawawalan ng problema." Sabi ko ng may halong pagkairita.
"Hindi bii , ibang problema to! Kasi yung ngayon aalis na ako ng bansa."
"Huh? Anong sinasabi mo?" Tanong ko na may halong pagkagulat.
"Hindi na ko magaaral dito sabi ni mommy, dun na daw ako sa LA isasabay na daw niya ko pag alis niya by next month." Sabi nito na may halong lungkot sa mukha.
"Oh? Anong problema mo dun? Ayaw mo nun mauuna kang makapunta sa first destination natin someday?" Sambit ko
"Pero gusto ko sabay tayo pag pumunta dun eh." Sambit niya na may lungkot parin sa mukha."
"Alam mo mas ok na yun para pag pumunta ako sa LA may tutuluyan na akong bahay dun sa bahay mo dun." Sabi ko ng may mapangasar na mukha "sige na nandyan na si ma'am oh! Bumalik kana sa upuan mo pagusapan nalang natin mamaya yan."
Pero alam mo sa totoo lang ang pangit na ililipat pa siya kasi, last na qtr na namin next month eh tapos aalis pa siya edi uulit ulit siya dun sa LA. Hangang sa matapos ang oras ang klase namin, pumunta agad kami sa likod ng school sa may playground. Bili agad ng ice cream tapos upo agad sa swing :D
"Bii, basta pag umalis ako wag mo kong nakalimutan ah? Wag mo kong ipagpapalit sa ng babae o lalaking makikilala mo! Ako parin yung ultimate best friend, best body mo ah?!" Sabi niya pagkaupo palang sa swing.
"Alam mo ang drama mo talaga :/ hindi ka paaalis makakapagbonding pa tayo." Sabi ko
"Wag mo nga kong sabihang madrama dyan hindi ba pwedeng mamimiss lang kita?" Sabi niya
"Pssh. Sige na ubusin na natin yung ice cream natin para makauwi na tayo."
Ang bilis talaga ng araw mamayang hapon na agad bago umalis yung pinakamamahal kong best friend T_T
"Bii, 'di kita maihahatid mamaya pagumalis ka :( kasi may family dinner kami :( " sambit ko na may lungkot sa boses
"Maiihatid mo parin ako ano kaba! Kasi sabi ni mommy mamayang 12 ng lunch kami aalis :)" sabi niya na may lahong pag ka excite sa mukha.
"Hindi ako pwede mamayang lunch kasi pupunta na daw kami nun sa bahay ng lolo ko dun daw kasi gaganapin yung dinner ng family." Ah! Ang hirap namang mag sinungalinh sa babaeng to :(
"Ganon ba? Sige uwi na ko nagtext na si mommy eh kaillng ko na daw ayusin mga gamit ko bye." Sabi niya na paiyak na
Bye ... At yung ang huling salita na narinig ko kay karmen.
Lumipas ang ilang taon na wala akong balit a tungkol sakanya hanang isang araw nakita ko nalang sa post niya na may manliligaw na pala ulit sakanya. Kaya sinubukan ko siyang tawagan sa Skype at ialang rinTwitter. ang ulumipas ay sumagot niya na agad ito.
"Bii, kamusta kana? Sambit ko
"Ok lang ako , ikaw kamusta kana?!! Tannong niya na may halong tuwag sa boses
"Ito buhay pa naman. Nabalitaan ko may nanliligaw na pala ulit sayo? Tanong ko dito
"Ano ka ba Alex ! Wala yun hindi yun nanliligaw nagpadala lang siya ng bulaklak." Sagot niya na parang natataranta
"Ah , basta pag nanliligaw siya pakilala mo muna sakin bago mo sagutin ah?! daan muna siya sa kamay ng ultimate best friend mo :) " sambit ko na ikinangiti niya.
"Hahaha oo siga sasabihan kita agad. Sige na kailangan ko pang tapusin homework ko , bye ingat ka dyan." Sabi niya at ibinaba nya na agad
Hangang lumipas ulit ang ilang buwan at mukhang masayang masaya na siya , nakikita ko yun sa mga post niya sa fb at Twitter at mukhang nakalimutan niya na yung ultimate best friend niya. Dati rati ako unang una niyang sinasabihan ng mga problema niya, mga crush niya, kung may nanliligaw na ba sakanya tapos ngayon kahit isa wala manlang siya maikwento sakin. Lumipas lang ng bansa ng school lumipat na rin yung ultimate best niya? galing nito ni karmen eh :/
Lumipas ang ilang taon nagiistart na siyang tumawag at mag kwento sakin ng mga nangyari sakanya , mga problema niya , mga kabaliwan Nagawa ng sa LA at marami pang iba. Hangang isang araw
"Bii, kamusta araw mo?" Anong niya
"Ok naman, ikaw?"
"Ayun magkaway parin kami ng raven :(" sambit niya
"Alam karmen nagsasawa na ko sa mga sumbong mo sakin eh! Bakit nung masaya ka naalala mo ba ko? Bida hindi naman?! Tapos ngayong may problema ka nandito ka sakin? Ano ba ko sayo, huh? Best friend mo ba talaga ko? O panakip butas ng mga problema mo?" Sambit ko sakanya sa sobrang inis ko
"Best friend kita Alex alam mo yan! Hindi kita ginawang panakipbutas sa mga problema ko! Alam sana nga sinunood ko si mommy , na dapat kalimutan ko na lahat ng taong na kilala ko sa pilipinas lalong lalo kana." Sambit niya sabay baba ng phone.
NOTE: kahit anong nangyari wag na wag niyong ipagpapalit ang friendship sa isang relationship dahil sabi nga nila "best friends are still the best couple."
(A/N: wag niyong gagayahin si Karmen ok? Hahah 😂😂 and please read my story, this is my first story. Please vote and comment thanks! And bago ko nakalimutan please follow me on Twitter and Instagram username is in my bio, thanks! :*)
BINABASA MO ANG
Random Stories (One Shots)
CasualePlease read my first story entitled: best friend mo ba talaga ko? Comment and vote thanks!