Son Yolculuk

128 32 40
                                    

Ölümümün yaklaştığını hissediyordum.artık yaşamamalıydım. Kafamdan gelen seslerin sadece kötü olanını duyuyordum artık. Ölüme doğru koşmaya başlamıştım hiç durmadan çığlıklar atıyordum onu susturabilmek için. Susmuyordu. Sanırım artık sonum gelmişti. Ölümün kokusunu hissedebiliyordum. Hapise girmeden önce bankada bir kaç bin lira param vardı. Onunla bir silah almalıydım ve karımın ziyaretine gitmeliydim. Silahımı aldım ve koşarak gittim karımın yanına. Mezarının başına geldiğimde birden ağlayıverdim. Uzun zamandır karımın yanına gelmiyordum. Onu öldürmüştüm , bende ölmeliydim. Başıma silahı dayadım ve kaldım öyle. Sanki içimde biryerde birşey bana yapma diyordu. Ama dinlemedim. Kafama sıkılan tek bir mermiyle hayattan vazgeçmiştim. Mutlu olur muyum bilmiyorum ama daha kurtulmadığım açık ve netti...

BEN KİMİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin