Yine mi oldu sabah? Yine mi doğdu güneş ayı batıracağını bile bile onu göremeyeceğini onu hissedemeyeceğini bie bile, yine mi? Böyle uyandım işte bugün. İçimde bir kasvet nereden geldiğini bilmediğim bir sıkıntı ama söz verdim Ecrin'e bugün buluşacağız diye. Kalktım ve kahvaltımı ettim annem uyandırmaya kıyamamış. Yalnızlıktan nefret ederim o kadar nefret ederim ki ne yalnız yürüyebilirim kısa mesafeler de ne yemek yiyebilir tek başıma masada. Yine de oturdum iki lokma bir şey yedim. Sonra hazırlandım. Hava bugün güzeldi. İnsanı neşelendirecek bir güneş ve güneşin sıcaklığını bunaltmayacak tatlı bir yaz esintisi. Üzerime dar paça açık mavi bir jean ve üstüme lacivert ve beyaz yatay çizgileri olan bir t-shirt giydim. Evden çıkmadan önce ayaklarıma beyaz converselerimi geçirdim ve küçük lacivert sırt çantamla evden çıktım. Ecrin beni durakta bekliyordu. Beraber AVM'ye gittik. Tam beş saatimi onunla geçirmiştim. Eve dönüşte Ecrin ailesiyle beraber yemeğe gideceği için ben eve otobüsle yalnız dönüyordum. Düğmeye bastım ve otobüs durduğunda otobüsten indim. Siteye doğru ilerlerken bir çocuk yanıma gelip adres sordu. Bilmediğimi söyleyip yoluma devam edecekken cebinden çakısını çıkardı ve çantamı ona vermemi istediğini söyledi. O kadar korktum ve o kadar şok oldum ki ne yapacağımı bilemedim. Hemen çantamı ona verdim. Cüzdanımdan paramı aldı ve bana "Beni görmedin senden bir şey almadım tamam mı?" dedi. Sadece kafamı salladım. "Aferin şimdi ikile" dedi. Hem korkudan hem de içinde olduğum durumun şokundan hemen eve girdim. Eve girmdiğimde anahtarlarımı çantamda aradım ama bulamadım. Başımdan aşağıya kaynar sular döküldü sadece paramı değil evimin anahtarlarınıda almıştı. Lanet olsun. Hemen babama anahtarlarımı kaybettiğimi söyledim. Ben çilingir çağırır diye düşünürken, bana "Sabah bir şeyler düşünürüz" dedi. Bu kadar rahat olmazdı değil mi? Ya da ben anahtarımı ve paramı gözlerimin önünde çaldırtacak kadar salak olamazdım. Belki benim hangi binaya girdiğimi görmedi hem diyelim ki gördü hangi eve girdiğimi nerden görecekti ki? Saçma saçma düşünürken fark ettiğim benim bu gece boyunca uyuyamayacak oluşum, kapının önünde telefonumda polis numarası hazır bekleyeceğimdi. Hem belki gelmezdi de istediği kadar parayı almıştı belki de...
