Aşkin kahpeliginde sesiz bir cıglık gibi ilerliyor.Ne bileyim boyle canimin yanacagini .Yetim bir cocugun gozunden dokulen bir damla yaş misali.Dünya zulmunden sıkılmiş yanliz benligi ile yapayanliz kalmis.Ne kadar yuksek sesle bagirsada duyulmayan cigliklara sahip bir cocuk misaliyim simdi.Her zaman gibi siradan bi kahvalti ama bi asik surat a sayiptim o gun ben.Annem babam kardesim hepsi mutlu iken ben mutsuzdum.Sebepsiz yeremiydi yoksa bi sebebi varmiydi hic bilemiyorum.Canim yaniyor ama ne bileyim bi ikilemdeydim .Kim anlardi o an halimden eminim kimse beni ve duygularimi anlatamazdi telafuzumu olur soylenebilecek bir seymidi acaba.Ama sunu bilirdimki ben artik hayata bakamadigim sekilde bakmaya başladim sırtımda kocaman yukler ile dogrusu ile yanlisi bir olan insanlarin ile tanisacagim ve yemedigim darbeleri alacagimi ogerencektim elbet.Kahvaltimi yaptiktan sonra okula gittim okulda yine o gizemli kiz benim takip ediyordu.O kadar olanlara rahmen hala beni takip eden bu kiz niye neden boyle yapiyo anlamamistim.Hani bi neden bi şey bulabilsem tamam da ama yok bi neden de yok. Gizemli kizla gercekler ....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECMISTEKI ACILAR
RandomHani yazmayı bıraktımda sen gidince şimdi daha cok yazacam sen gel geri diye