Belirsiz bir acı,
Sessizlik bu defa uykusuzluk veya yorgunluktan değil.
Dönmek isterdim bu defa sadece geçmişe.
Elimdeki senden kalan son hatıraya bakarak ağlarken.
Artık özlemek istemiyorum fakat oralar çok uzak.
Orada bir damla yaş ve keder beni yok edecek ezelden...
Ve sen bakma bana hep böyleydim zaten.
Karanlıkta hissediyorum sadece seni gözlerim kapalıyken,
Hani derler ya kimliğim sessiz yaram ıssız ve kalbim hissiz.
Şuan öyleyim, sessizce kayboluyor isteklerim ve ben nefes alırken batıyor soluğum.
Senin sessizliğin zarar veriyor ıssızlığıma.
Ve gören yorgunum sanıyor.
Ne güzel!
Kitap bitti,
Şarkı durdu,
Ömür bıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melankoli
ŞiirŞiir dediğin nedir ki? Bir kaybediş ya da bir korku. Sonunu bildiğin bir film veya birçok kez okuduğun kitap. Boğazımda bir düğüm var, Ağzımda bir yudum sade kahve, Elimde fincan. Gözlerim denizin ufuğunda, Gemiyi bekliyor edası ile.. Şiir şimdilerd...
