Hava kararırken bir kahveye muhtacım şimdi,
Ve bir şiire,
Boş bir kağıt ve kaleme,
Bu hediye benden dertlerime.
Yağmur yağıyor ve ben oldukça salaş bir kafedeyim.
En az acılarım kadar koyu bir kahve var elimde.
Şiir diyor adam mutsuz insan işi,
Ben kaldıramayarak bu lafı şiirlerim diyorum sizin eseriniz.
Ve ilhamlar kesiliyor ardından.
Bir gül solarken bu paslı geceye benim kalemim senin adını yazıyor her yere.
Her gelen seni sorarken acı doluyor ıssız yüreğime.
Saatler benliğimi kovalıyor bu günlerde ve,
Aklımda yine sen.
Şiir mi, melankoli bankası mı belli değil yüreğim.
Bu saatlerde hatırlarım da ilk geldiğin geceleri,
Ne umut dolu idi yüreğim,
Yokluk etkisini göstermeden hani.
Bir işin yok ilham vermekten başka bana.
Olsun.
Olsun.
Alışığız yaralara.
Bana Ulaşabilirsiniz.
İnstagram: esma_booklife
Ask.fm: @esmauysal07
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melankoli
PuisiŞiir dediğin nedir ki? Bir kaybediş ya da bir korku. Sonunu bildiğin bir film veya birçok kez okuduğun kitap. Boğazımda bir düğüm var, Ağzımda bir yudum sade kahve, Elimde fincan. Gözlerim denizin ufuğunda, Gemiyi bekliyor edası ile.. Şiir şimdilerd...
