Damla eve girdiğinde saat çok geç olmuştu .Annesi uyumamış onu beklemişti. Annesi;nerdesin sen niye bu kadar geç kalıyosun dedi .Annesi Damlaya çok sert çıkışmıştı.
Ama Damla çok sevinçliydi bugün onu kimse üzemezdi.Annesine cevap vererek;arkadaşlarda kalcaktim bugün sonra vazgeçtim geldim dedi.
Ama bu annesi için hiç inandırıcı olmamıştı maalesef.Damla izin alarak odasına gitti.Odasında bugün yaptıklarını düşünerek daha çok mutlu oluyordu.
Hakanı çok seviyordu.Onlari kimse ayiramazdi.Annesi bile...Damla düşünerek uyumaya çalıştı.Çünkü saat çok gec olmuştu yarın okul vardı.Yine sevgilisini görecekti.Bir an önce uyuyup sabah olmasını istiyordu.Ve uyudu.
Sabah olduğunda okula hazırlanıp gitti.Sınıfa girdiğinde kimse yoktu.Hakanı arayıp yerini öğrenecekti.
Ama Hakan telefonları açmiyordu.Damla tekrar tekrar aradı ama ulasilmiyordu hakana acaba nolmustu.
Yoksa dun gecemi bisey olmuştu diye dusunurken birden sınıfa biri girdi.
Damla sana çok önemli şeyler soyluycem çok önemli diyordu ama Damla o kadar üzgündü ki kimseyi duymuyordu.
Gelen Hakanın arkadaşıydı.Damla çok önemli diyerek Damlayi salladı.Damla birden sarsilarak; hi efendim dedi.
Hakanin arkadaşı sana birşey soyluycem ama lütfen üzülme dedi.Damla ne söyleyeceksen çabuk söyle dedi.Hakanin arkadaşı yavaş yavaş Hakan kaza geçirmiş dun gece hastaneye kaldırmışlar.Durumu agirmis dedi.Bende şimdi öğrendim dedi.
