Herşey düzeldi derken hep birşeyler eksik kalıyor ama bunun ne olduğunu bulmak çok zaman alıyor. Zamansa herşeyi...Bir çocuğun oynadığı bir yapboz gibidir hayat genellikle. Tüm parçalar tamdır ama resmin tam ortasındaki parça yoktur. O parça bulunun...
Sabah yüzüme çarpan güneş isigiyla gözlerimi kirpistirip uyandim. Yanımda uyuyan Savaşa doğru döndüm hala uyuyordu. Yavaşça yataktan ciktim ve odaya bağlı olan banyoda rutin işlerimi hallettim. Çıktığımda Savas uyanmis ve üzerini giyiyordu.
N; günaydın bitanem.
S; günaydın melegim.
N; bugün Idil anaokuluna başlıyor.
S; zaman ne çabuk geçti
N; Savas sende ya yaşlılar gibi konuşmaya başladın.
S; E ben götüreyim kızımı
N; Yok askim sen ise geç kalma zaten izin günüm bugün.
S; Tamam o zaman ben uyandiriyim küçük prensesi. Sende giyin.
N; Tamam.
Savas odadan çıktı. Bende dolabı açtım ve içinden günlük biseyler bakmaya basladim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uzerimi giyindikten sonra makyaj masasına gectim ve çok abartılı olmiycak şekilde makyajımı yaptim. Saclarimida açık bıraktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odadan çıkıp Idil'in odasına girdim. Savas Idil'i giydirmisti bile. Çok tatlı olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
