Boylelikle daha onlar mutlu mesud yasamaktadirlar. Hatta durum oyle oluyoki Elif Ozgunun barmaklarina xına bile yakiyor. Ama hala iclerinde olum korkusyla yasiyorlar. Artiq Ozgun sık sık bayilmalara, deprosyonlara alismisdir. Her boyle aninda Ozgunun isi cok zorlasir. O Elifi hayata tutunduran tek teselli kaynagidir. Buyuk tiyatro gunu gelir. Ozgun ve Elifin bir birinden sahane rollerine her kes hayran kalir. En onemlisi, kendi gecmislerini canlandiran cocuklari izlerken, Ozgun ve Elifin gozlerinden sevgi goz yaslari dokulur. Artiq Elif bir dileyine kavusmusdu. Ozgun onu hatirliyor ve seviyodi. Ama diyeri kalmisdi. Elifin son dileyi olmeden once kar gormekdi. Tiyatro bitti. Elif ve Ozgun evlerine geldiler. Kapinin azinda oturdular. Rolleri guzel olduqlari kadarda zordu. Ikiside cox fazla yorgundular. Tabi ki Elif daha cok. O basini Ozgunun goğsune yasladi. Ve dedi:cok yorqunum. Sadece iki dakika gozlerimi kapamak istiyorum. Boyle kal. Iki dakikacik uyuyucam.-dedi ve gozlerini kapadi Elif. Elif gozlerini kapar kapamaz kar yagdi. Ozgun Elifi uyandirib kari gormesini istedi. Ama Elif kalkmiyodu. Ozgun bu gozlerin bi daha acilmiyicagini anladi. SEBEBİNİ BILIYODU. ELIF ÖLMÜŞDÜ!...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
