You And I

Chapter 1

Ang init, ang ingay pa nakakainis lang kasi ang baho na sa canteen, imbis mangamoy pagkain nangangamoy pawis... Panay na ang reklamo ni Erin ng dumating ang pagkain namin "Hay salamat! jusko ang baho na eh naloloka ako" "Ay siya nga pala ano yung nabasa ko sa blog mo na tungkol sa 4 years ago?" tanong sakin ni Erin...

4 years ago I was madly in love with a guy, I loved him so much to the point na feeling ko gusto ko na mag pakamatay... Bagay na hindi ko nasabi sa kanila, I just don't know how to tell them ni hindi ko alam saan ako mag sisimula, sa iniyakan ko siya or sa pain??

"Hoy! babae ano na?" ayan nanaman ang mga mata ni Savannah na nag sasabing sasabihin ko ba o hindi? "Uhh wala sa iba yun nag pa post lang" I chose not to, maybe I'm just not yet ready, it's too painful to talk to.
Minsan talaga kailangan mo nalang kalimutan para hindi mo na maalala ang sakit, but sadly kahit kalimutan ko siya I know that he left a scar to remind me of how painful it was.

Hapon na ng natapos ang klase namin masyado atang na over time, I was looking at the view or should I say varsity players ng school namin ng may biglang lumapit sakin "Hi! miss?" sabi niya I was just about to ignore him but he cornered me "Ano bang problema mo?" I asked, I know it's kinda rude pero wala akong magawa I still need to do important stuffs, more important than him... "Ang sungit mo naman" yun ang huling sinabi niya bago ako umalis, I'm just not interested may mas importante pa kasi sa kanya...

When I got home I opened my facebook account and saw a facebook request from the guy I saw earlier "Saph pa accept nga nung request ko" sabi niya it just pissed me off ang kapal naman kasi ng mukha para tawagin akong Saph only my friends and family can call me that at si--
"Saph kakain na" sabi ni Chelsea, she's one of my best friend nakatira kasi siya saamin including my other best friends long story, pero alam ko lang masaya kami mag kakasama, si Chelsea ang pinaka tahimik saamin pero once na mag salita siya lagi kang may mapupulot na aral well obviously siya yung may pinaka sense kausap.

I was enjoying my meal when Erin started talking about weird stuffs hindi na sana ako makikinig ng bigla siyang nag salita na nag painis saakin "Hey Saph accept mo daw si Griff sa fb" aniya "Sinong Griff?" tanong ni mommy, Griffin Josh Morris yung guy na nag add saakin kanina, siya yung team captain ng basketball sa school sabi nila may sayad daw ako I admit gwapo at hot si Griff pero I don't know maybe hindi lang talaga ako interesado sa kanya baka kasi alam kong babaero siya, sa loob ng apat na taon I've seen him with different girls, pa palit palit ng babae kaya naiinis ako sa kanya pero simula lang ata nung field trip namin last year he suddenly stopped hanging out with girls siguro nag sawa? I don't know sabi ng mga grade 12 crush daw kasi ako and I am not going to lie alam kong maganda ako, I have dark brown wavy hair and dark brown eyes medjo maliit pero hindi naman yung sobrang liit siguro nasa 5'6?? I also have pink lips and a nice body...

After ko kumain pumunta agad ako sa rooftop para sana tumingin sa stars ng biglang may nag salita sa likod ko "Kaya ba hindi ka interesado kay Griff dahil mahal mo parin siya?" aniya ni Chelsea "what do you mean?" I asked "Oh come on Saph alam namin ni Erin ok?" sabi niya " How?" "Yung mga iyak mo sa best friend mo? yes nag papanggap lang kami na wala kaming alam because we want you to tell us everything pero kelan pa Saph? We know na masakit pero sana wag mo ibaon ang sarili mo sa past kasi hindi ka makaka move on eh" Para akong sinaksak ng patalim dahil alam kong totoo ang mga sinasabi niya and it hurts so bad "We love you Saph, but hiding it from us won't help, hindi ka makakalimot kung patuloy mo lang itatago" then she left..
I was crying the whole night dahil alam kong may kasalanan ako sa kanila at yun ay ang pag tago ko ng sikreto tungkol sa lalaking nanakit saakin ng lubusan...

Bago ako makatulog isa lang ang nasa isip ko, Should I give it a try?