The Hidden Child

Hidden 1

Giil's POV

Hello! Ako po si Giil Anne Breeze. Hehe. Ang cute ng name ko no? I know right! Haha. Btw, i'm 17 na po. And meron po akong napaka mabait at mapag mahal na magulang. Palagi silang nanjan para mag suporta at ang umiintndi sa lahat ng problema ko.

''Giil! Gising ka na ba? Bumaba ka na muna at nang makakain na.'' mama ko po yan.

''Opo mama! Lalabas na po. Sandali lg!''. Ako habang sinusuklayan ng mblis ang mahaba at shiny kong buhok. Hihi.

Knuha k na ung bag kong naka sabit sa likod ng pinto ko at dali daling bumaba. Kailangan k kasing maging maaga dahil first day of class namin ngaun! And guesse what? I'm first year college na. Yehey! Buti nga d ako inabot ng K-12 eh.

''O nanjan kna pala anak. Hala, umupo ka na at nang makakain. Aayusan pa kta.'' mama.

''Opo ma.'' sbay upo at kain ng madami. Hhe. Opo, inaayusan pa ako ni mama. Alagang alaga kasi tlaga ni mama etong buhok k. Ang itim2 at tsaka ang shiny. Ang dami ngang naiinggt eh. Pero andami ring nag aadmire. Hehe.

''Ma, d na po ako magpapasundo ky papa mamayang hapon ha? Dalaga na po kasi ako. Tsaka ayoko na pong nahihirapan c papa na mag byahe. Ang layo na po kasi ngaun ung school ko.'' ako habang naupo nlg. Si mama naman, ayun at sinusuklay ang buhok ko.

''O cge anak, bsta mag ingat ka ha. Wag kang makipag usap sa d mo kilala. Mahrap na at bka mapahamak ka. Alam m naman. Iba na mga takbo ng isip ng mga tao ngaun. Kaya dapat doble ingat.'' pangaral nya hbang kinukutingting ang buhok ko.

''Haha. Alam ko na po ma. Ilang beses m nang sinabi yan eh. Wag na po kayong mag alala ok? Alam k na ung mga gnagawa k.'' ako yan sabay harap ky mama at niyakap sya ng mahgpit.

''Ang laki m na tlaga anak. D k akalain na napalaki ka namin ng papa m ng maayos. Kng kaya k lg pigilin ang oras para wag na dumating ang takdang panahon.'' sabi ni mama ng nakayakap padin ako. Hngpitan dn naman nya ang pagkakayakap sakin.

''Po?'' anuba yan? D k ma gets ung snbi n mama. Haha. Ayan na naman sya sa mga binubulong nya na para bang may ibang kukuha sakin.

''Ah wala. Cge na anak. Bka malate kpa sa clase m. Unang araw m pa naman ngaun'' sbi nya ng naka ngiti. Ngiting may halong lungkot.

''Ai cge po mama. Hehe. I love you po.'' sabay yakap at paglalambing k sa kanya para mawala kng anu man ung problema nya. ''Alis na po ako ha?''

'' Mahal din kita anak. Mag iingat ka ha''
''Opo!'' mabilis na akong umalis ng bahay. Mahrap na bka matraffic.