Bir Odunun Gizli Defteri

"Ah!"larım

"ah!"

bir "ah!" o kadar çok şeyi taşırmış ki koynunda...

hiç duyulmayacak sevdaları

o kadar güzel anlatırmış aslında.

kalplerde ölen kelebeklerin hıçkırıklarını

saklarmış her tınısında.

gizlice yağan yağmurların

bilinmeyen musikisi olurmuş da

dökülürmüş dudaklardan.

bir "ah!" çeksem şimdi,

yüce dağlar delinmesi şart değil

sadece,

duy beni!

"ah!" ımda saklanan

sevdayı...

her gün ölen

minik kelebeklerimi

gizlice yağan yağmurlarımı

ve

daha nicelerini,

duy!

söylemek istediğim ne varsa

bir "ah!"a sardım.

bir "ah!"ın koynunda

gönderdim sana.

bul hepsini,

hepsi senin!

bu gece duy "ah!"ımı.

içinde saklanan tüm sevda kelimeleriyle,

sitem yüklü her cümlemi,

maviye boyadığım her hayali,

sessizce inen sağanaklarımı

ve sana söylenen

ama kelimelere dökülmeyen daha ne varsa...

hepsini

duy!

küçük bir "ah!"ın içine gizlenen

yorgun kalbimin çırpınışlarını duy!

"ah!"ımı kaldır yerden

ve yanına al.

arş-ı alaya yükselmeden...