WEEKS passed … hindi ko pa rin sya nakaka-usap … malapit na kasi ang performance namin at busy kami masyado … yung presentation na yun … katumbas ng Midterm or Finals sa academics …
At pakiramdam ko iniiwasan nya pa rin ako … tuwing malapit na kasi ako sa kanya … lalayo naman sya ?
Minsan iniisip ko kung mahal nya talaga ako ? Kasi bakit ganoon ? Ginagawa ko naman ang lahat para makipag-ayos sa kanya ah ? Magpaliwanag …
Sorry naman huh ? Alam ko naman na nasaktan sya … pero nasasaktan din naman ako eh ? Mahal ko sya eh …
Hayyy … I never know ganito pala ang nagiging epekto ng tinatawag nilang LOVE ? Nagagawa mo lahat kahit ang igive-up ang pride para lang sa mahal mo …
Nandito ako sa Piano room … pinapraktis ko yung compose ko na kanta na ipeperform ko sa Friday … And funny … pati ata yung kanta ko na-apektuhan ng nangyayari sa akin …
May pagkabitter kasi eh … Hindi pa naman sya tapos … ang hirap kasi … hindi ko pa rin kasi natitibag ang pride ng inspiration ko …
Really LAVLEEN ??? gumaganyan ka na ngayon ? Tsk ! makapagpractice na nga lang ulit … kinuha ko ang music note ko …
“’Cause baby, All I’m asking is chances…
Without you I feel the unending emptiness
Loosing you feels like dying each days …
So please comeback, here at your place …
In my Life … Hmmmnnnnn …
(A/N: Gawa-gawa lang yewn huh ? bahahaha … sorry if wrong grammar)
“Hayyy … ang hirap … *bura-bura&&palit-palit* … naku !!! wala na naman akong matatapos nito eh !!!” frustrated na binitawan ko yung note at napayuko na lang sya grand piano …
“Excuse me !” napa-angat naman agad yung mata ko ng may magsalita …
At nanlaki ang chinky eyes ko … dahil andun lang naman sa pinto yung inspiration ko … Oh Gosh !!! magrereconcile na ba kami ?
“H-Hymn …” mahinang tawag ko …
“Oh ! I thought walang gumagamit ng piano … sige …” tatalikod na sana sya ng tawagin ko ulit sya …
Galit pa rin sya ? Ang sama-sama ba talaga yung ginawa ko ? Tama nga siguro yung sinabi ni Psyche … dalawa lang ang possible na pwedeng mangyari sa akin dahil sa dare na to ?
Lovelife ? o Experience lang … At malinaw na yung pangalawa yun … Maybe this is the consequence I need to pay for that dare …
“Ikaw na dito … tapos naman na ako eh …” nakayukong sabi ko …
Naiiyak na naman kasi ako eh … at ayokong makita nya akong umiiyak … kasalan ko ito kaya dapat lang sa akin to …
“No … ikaw na hindi ka pa ata ---“
“I’m done …” mabilis na kinuha ko yung mga gamit ko … at ngumiti sa kanya …
Ang epic siguro ng itsura ko ngayon ? imagine ? naiiyak na pero nagpilit pa ngumiti … parang nacoconstipate lang …
“Lav …” hindi ko na pinansin yung pagtawag nya at mabilis na akong lumakad …
Diretso ako sa comfortroom … icocomfort ko lang yung sarili ko …
