DEFNE YAPRAĞI

1.Bölüm

Ben Defne Soral.18 yaşındayım.Bursa'da yaşıyorum.Çok olmasada varlıklı bir ailenin kızıyım.Babam Ahmet Soral ve annem Handan Soral ve küçük kardeşim Ayşe Soral.Küçük dediğime bakmayın aramızda bir yaş var.Hem de çok güzel bir kız. Bazen benden bile güzel olduğunu düşünüyorum. Biz genelde ona "maviş" diyoruz. Çünkü mavinin en güzel ve en parlak tonundaki gözleri karşısındaki herkesi mest ediyor. Ben mi? Aahh. Ben sıradan bir kızım. Sadece yeşil gözlerim ve sıkı oldugunu düşündüğüm bir vücudum var. Ayrıca ailem ve arkadaşlarım çok asosyal olduğumu düşünüyorlar. Ne var yani kitap okumayı dışarı çıkıp gezmekten daha çok seviyorsam. Kitaplar ve içindeki yaşam insanların hükmedebildiği tek şeydir. Yani o yaşama hükmetmeye hak sahibi oldukları tek şey.
Elimdeki kitabin sayfasını çevirdiğim sırada kapı aniden açıldı
"Kızım uyumadın mı sen daha? Bak yarin okulun son günü. Uykunu iyi al." Dedi. Üzerindeki pijamalardan yatmaya hazırlandığı belliydi.
"Tamam anne yatıyorum." O çıktığında yatağımın yanindaki lambayı kapattım ve yarının yeni ve güzel bir olması dileğiyle uyumak üzere gözlerimi kapattım.

Sabah çalan lanet alarm ve onun lanet sesiyle uyandım. Desenize bir çalar saat daha kırılacak. Saati yere çaldığımda duyduklarımla gulmeme engel olamadım."Yine mi abla ya,biz sana saat almaktan bıktık sen kırmaktan bıkmadın." Ah maviş ah.

✩✩✩
"Buenos dias!" Gidip babamın yanağına bir öpücük kondurduğumda annemin kıskanç bakışlarına dayanamayıp ona da bir öpücük verdim.
"Ooo kızım ne bu neşe?"dedi babam."Ne olacak baba,bugün okulun son günü.15 tatile giriyoruz."dedi bizim küçük Ayşecik. Ardından babamın kahkahası kulaklarımıza geldi."Umarım akşam gelip karnelerinizi gördüğümde de ayni neşeniz hala yerinde olur." Demesiyle ikimizin de suratı düştü.
"Baba yaa bozma moralimizi. Ne güzel neşeliyiz işte." Sitemlerimiz karşısında babamın kahkahası bizim daha da somurtmamiza sebep oldu.
"Valla beni bağlamaz. Karnelerinizi dört gözle bekliyorum." Dedi ve masadan kalktı. "Hadi bakalım çıkalım artık." Kalktığımızda arabaya binip yola koyulduk.

✩✩✩

Sınıftan içeri girdiğimde üzerime atlayan Simayla sıraya tutundum.
"Oha oha yavaş sakin oğlum ölüyordum Çağlar. Kurtar beniii." Simay gülerek üstümden kalktığında Çağlar da bana gülüyordu. Biraz durup birbirimize baktıktan sonra bir anda sarılmaya başladık.Beyza sınıfın kapısında durup bizi sarılırken görünce depar atarak bize sarıldı.
"Bensiz sarılma ha!Çok ayıp çok. Benim -hıg- bu konudaki -hıg- hassasiyetimi biliyorsunuz." Ağlama taklidi yaparken Simay'ın kafasına bir tane geçirmesiyle sustu."Lan mal hiç bitmek bilmiyor senin de bu hassasiyetin.Ne hassa kızsın sen yaa." Simayin sitemine karşı diyebileceği tek şeyi söylemek zorunda kaldı."Tamam abla sorun yok.sustu ben." Hepimiz ona kahkahalarla gülmeye başladık.

✩✩✩

Ayy ne yapacağım ben acaba eve gidince.Ama dün prova yaptım.Bide evdeki en güzel halılı odayı seçtim."ded Simay endişe dolu sesiyle. "Halı ne alaka kızım?" Dedi Beyza gülerek." Ne demek ne alaka? Dünya halı deseni inceleme günü bugün benim için. Annemin sitemini ve öğütlerini dinlerken halının desenini tanımlamam lazım." Simayin dediğiyle hepimiz kahkahalara boğulurken karşıdan elinde kahvelerle gelen Ayşe'yi gördük.
"Ayy teşekkür ederim Ayşe. Nerden bildin canımın kahve çektiğini "Dedi Beyza gülerek. "Teşekkürler maviş" dedim kahvemi alırken. Daha sonra Simaya tekrar döndüm." Tanımasam bence Yeliz Teyzem o kadar da kötü tepki vermez derdim ama anneni tanıyorum." Dedim gülerek.
"İyi de senin notların o kadaf kötü değil ki Simay" Dedi Ayşe "Bu arada Rümrüm'ü gören varmı niye gelmedi o daha?" Diye ekledi." Ben aradım da daha uyuyormuş kim gelicek bu saatte okula dedi." Dedi Çağlar. Telefonumun melodisi kulağıma dolduğunda kahvemi masanın üzerine bıraktım. Annem arıyordu.Hemen cevapladım.
"Anneciğim, ne yapıyorsun?"
"İyi kızım iyi de ben sana birşey demek için aradım." Dedi
"Ne için?" Dedim merakla.
"Akşam Yeliz Teyzenler falan yemek yiyeceğiz bizde kızları al bize gelin.
"Tamam anneciğim akşam görüşürüz." "Görüşürüz kızımm" Telefonu kapattım ve kızlara döndüm
"Akşam bizdeymişiz kızlar." Dedim. Herkesten onay gelince ayaklandım.Zil çaldığında hepimiz kalkıp sınıfa doğru gitmeye başladık.