ตอนที่ 3
หลังจากที่ผมตามจองกุกออกมาจากร้านเหล้าขึ้นรถกลับมาที่คอนโดซึ่งตลอดทางที่กลับมานั้นเขาไม่พูดอะไรกับผมเลย
จองกุกไม่เคยเป็นแบบนี้นะ แล้วผมก็ไม่รู้จะทำยังไงให้เขาปริปากพูดกับผมด้วย
เรา 2 คนยืนอยู่ในลิฟท์ที่กำลังพาขึ้นไปชั้นที่เราอยู่ ผมแอบลอบมองสีหน้าของจองกุก ใบหน้าของเขาก็ยังเหมือนเดิมเรียบเฉยและเย็นชา
"จองกุก..."
ผมเรียกเขาอย่างแผ่วเบา เอื้อมมือไปสะกิดที่ใหล่กว้างๆของเขาด้วย
"..."
แต่เขาก็ไม่พูดอะไรกับผมแถมยังไม่สนใจอีกต่างหาก
"จองกุกอ่า...เป็นไร"
ผมถามอีกครั้งแล้วเลื่อนมือของตัวเองลงไปจับมือขาวๆของจองกุก
"..."
ไม่ตอบ...
เออ! ตามใจ พูดด้วยก็ไม่พูด! เป็นอะไรก็ไม่รู้ ไม่คุยด้วยแล้ว!
ถอนหายใจแล้วเขยิบตัวออกมาให้ห่างจากร่างสูงแล้วหยิบมือถือขึ้นมาเล่น ก็เจอข้อความไลน์ของแทฮยอง
KIM'V : จีมิน
KIM'V : เป็นไงบ้าง
KIM'V : จองกุกโกรธเหรอ
หมับ!
เฮ้ย!
อยู่ดีๆมือหนาของจองกุกก็แย่งโทรศัพท์มือถือของผมไป
"จองกุก!"
"ทำผมโกรธแล้วยังจะเล่นมือถืออีกนะ"
เขาตอบแล้วเอามือถือของผมยัดใส่กางเกงตัวเองเพื่อไม่ให้ผมแย่งคืน
"ก็บอกสิ ว่าโกรธอะไรอ่ะ"
ติ๊ง~
"ของแบบนี้ต้องรู้ด้วยตัวเอง ถ้าคิดไม่ออกผมไม่คืนนะมือถืออ่ะ"
พูดจบก็้ดินออกจากลิฟท์ไปโดยไม่หันมามองผม เอาแล้วไงงานนี้
VOCÊ ESTÁ LENDO
[Fic BTS] SF : HUG (KookMin Ft. BTS)---END---
Fanficจองกุกอ่า..................เรามา HUG กันเถอะะะะะะะะ <3 <3 <3 <3