BIRAK BENİ

I.BÖLÜM

Okuldaydım

*******

Zil çaldı. Öğretmen sınavınıza iyi çalışın dedi ve çıktı. Ece Sılaya döndü ve şöyle dedi.
- Bugün bize gelsene
- Bilmem anneme sormam lazım
- Tamam sorarız
Çantalarını topladılar ve çıktılar yolda Alparslanla karşılaştılar. Ece Alparslan'a çok sinirliydi. Sıla ve Alparslan konuşurken o hızla yoluna devam etti. Artık Alparslan'ın yüzünü bile görmeye dayanamıyordu. Sıla Ece'nin gittiğini görünce Alparslan'a görüşürüz dedi ve Ece'nin yanına geldi.
- Bence kafaya takmamalısın.
- Sen ciddi misin?
- Evet zamana bırak  senin olan sana gelir.
- Ya gerçekten inanamıyorum.
- Ama çok üzülüyorsun. Bence bir süreliğine git burdan 1 ay sonra geri dönersin.
- Haklısın belkide unutmaya çalışmalıyım. Benim iyi bir geleceğim var ve ben o geleceği gereksiz bir insan için harcıyamam.
- Gerçekten gidicekmisin?
- Evet
- Peki ya nereye gideceksin?
- Bilmiyorum
Ece alt sokağa bakınca Sıla'nın annesini gördü. Dilek teyze çok iyi ve yardımsever bir insandı. Sıla annesine:
- Anne bugün Ece de kalabilirmiyim?
- Tamam ama beni ara
- Tamam anne ararım
Ece telefonu çıkarttı ve Ahmet abiyi aradı. Ahmet abi Ece'nin şöförüydü. Ece aşırı zengin değildi anne ve babasını bir yıl önce trafik kazasında kaybetmişti. Kimsesizdi ama çok çalışarak para biriktirdi doktora yaptı burslar kazandı ve bu seviyeye ulaştı. Ahmet abinin biraz paraya ihtiyacı vardı. Ece parayı hazırladı ama Ahmet abi istemedi. Çalışmadan kazanılan parayı değersiz görüyordu. O yüzden Ece ona böyle bir iş verdi. Ve Ahmet abi geldi. Eceyle arabaya bindik. Ece durgundu. Canı yanıyordu. Evin önüne gelmişlerdi. Hızla yukarı Ece'nin odasına çıktılar. Ece çantasını koyarken yerde bir fotoğraf gördü ve ağlamaya başladı...

*******DEVAM EDECEK******