Ve bir poyraz esi verdi gönül bahçemden güller veda etti bir daha asla göremeyecekleri dallarına. Dallarından ayrı dikenleri de koruyamazdı soracaklardı onlar yine de kokularından, güzelliklerinden hiç bir şey kaybetmediler. Ancak kimisi rüzgarın oyuncağı oluvermişti rüzgar onları savurdukça kokularından ve de güzelliklerinden birer parça bırakıyorlardı kirli asfalta. Düşlüyorum da tıpkı sen gibi benden sonra ne eskisi gibi gül kokar oldu tenin ne de dikenlerin korur seni.
Özlemişim seni ama, sende özlemişsin belli. Hem özlemesen gelirmiydin hala rüyalarıma. Biliyorum seni bana getiren şey bir kaç mısralık şarkı değil, sende özlemişsin kandırma kendini.
Nasıl buldun beni kokum dahi değişti senden sonra tenim daha bir sert artık biliyorum. Saçlarımıda kısa kestim zihnindeki benden eser bırakmadım o adam ben değilim artık. Nasıl buldun beni neden geldin gecelerime. Bak gökyüzüne ay dahi aydınlatmıyor artık gecelerimi hem gözlerim nicedir kirpiklerimi de ıslatmıyor. Neden döndün hayal haneme neden tekrar düştü gülüşlerin düşlerime neden hala bu şarkılar getiriyor seni bana neden. Ama söz birkez daha düşmeyeceksin satırlara bu kez son, hem sevmiyorum artık seni zaten aylarca yazamamamın tek sebebide bu bilirsin sevsem yazardım sevsem bakardım bakardım gözlerine sevmiyorum artık seni, sevemiyorum saçlarını ellerini, zaten kokunu unuttum zaten artık iyide gelmiyorsun bana unutturmuyorsun ki bu sıradan hayatımı unutturmuyorsun.
Unuttum artık seni
Yeniden hatırlatma kendini
O yüzden gelme artık rüyalarıma sensizde mutluyum ben. Kitaplar şiirler bir de şu şarkılar yetiyor bana. Seni sevmiyorum artık, hem sevsem ıslatmazmıydım şu yazdıklarımı, göz yaşlarımla dağıtmazmıydım mürekkebi deftere. Bak en kötü yazımla işliyorum seni bu satıra umursamadan özenmeden ve nihayet ağlamadan. Yavaş yavaş yazıyorum gönlümün bütün kapılarını ardına kadar açıp gitmeni bekliyorum. Hoşça kal hoşça kal...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Solumdaki Serçe
PoetryKaç bahar geçsede solumdan göçüp başka dala konmayacak serçem'e ithafen..