Solumdaki Serçe

Kalabalıklar Ardındaki Ben

Herkes üzerime geliyordu. Durdum herkesin geçmesini izledim bir köşeden, daha sonra taşarcasına gelen kalabalığı izleyip seninde aralarında olabileceğini düşündüm. Sonra gerçekler tekrar vuruldu yüzüme herkes gitti. Bir türlü bulamadım seni. Neden böyle şizofrenik şeylere kafa yoruyordum bilinmez ama bugün o kalabalığa karışmış olsaydın kokundan tanır bulurdum ve kuşkusuz tutup çıkarırdım seni oradan. Ama bulamadım seni herkes biraz sendi. Kiminin saçları kiminin gözleri. En azından odam kadar dağınıktın bugün ben ise aynı hantallıkla bekliyordum sokak lambasının altında. Bekleyerek neleri kaybetmiştim oysa, ve daha neleri kaybedecektim yıllarımın dışında .