A/N: Hi. =))))) Puro POV ito ni Julia, k? Gusto ko kasing maging realistic, kasi di naman natin talaga alam kung pano mag-isip yung mga boys diba? Basta. HAHA
Enjoyyyyyy! :*
----------
Chapter 1
Naka-upo ako sa bench malapit sa canteen habang kumakain ng baon kong peanut-butter jelly, yummy! Hay sayang naman yung bago kong salamin nasira kasi ni Dan- este John kaninang umaga. Alam kong kasalanan ko naman kasi nakaharang ako sa dinadanan niya.
*FLASHBACK*
"Asan na ba yung journal ko? Hayst!"
Nasa harapan ako ng locker ko ngayon buhat ang iba ko pang libro. Kaso di ko mahanap yung journal ko pano ba naman kasi mali yung grado ng bagong salamin ko na nabili ni Mama. Asan na ba kasi yun?!
*RINGGGGGGG*
Nako, bell na! Wag na nga lang, pesteng journal!! Nilock ko na yung locker ko, hay buti nalang magaling akong magbalance. Bale yung buhat kong mga libro mas mataas pa sa ulo ko. Oh well, keribells naman! ^_^
Habang papuntang classroom napansin kong nakatingin yung mga tao sakin. Eh sanay na naman sila sakin na ganito araw-araw, baka napansin nila yung bago kong salamin! Pero huli na ng nalaman ko ang dahilan...
*BOOGSSHH*
Tumilapon yung mga libro ko sa physics, trigo, economics, mapeh, el fili, basta lahat! Parang paagaw sa birthday, nag-mistulang confetti yung mga gamit ko. Tas aninag lang ang nakikita ko kasi natanggal yung eyeglasses ko.
"Ano ba?! Tumingin ka nga sa dinadaanan mo freak!!" boses pa lang alam ko na kung sino yun.
Si Daniel John "PAPABLE" Padilla. Ang pinaka-gwapo, macho, talented, LAHAT NA. He's the star player of the school at star ng buhay ko, chos! Mas kilala siya bilang "John".
Tumayo ako at lumapit sa kanya para magsorry kahit di ko masyadong makita.
"Danny.. Sorry talaga!" tapos hinawakan ko yung kamay niya to show my sincerity.
"Ang lakas ng loob mong hawakan yung kamay ko!" sigaw niya. Napabalikwas naman ako kasi sobrang lakas ng boses niya.
"Tama na nga yan John! At ikaw, wag ka kasing tanga." Si Kathryn Bernardo, mas kilalang "Kath" sa campus. Siya ang Reyna ng Xavier High, hailed as the most prettiest and head cheerleader.
Hinila ni John si Kath at umalis na kasama ang iba pa nilang barkada, umalis na din yung mga usiserang pumalibot samin kanina.
We used to be friends. Me, Chand and Danny but something happened and I don't want to talk about it anymore.
Binura na nila ako sa mga buhay nila but for me I can't. I guess, people change.
Pinulot ko na yung mga gamit ko pero di ko parin makita yung eyeglasses ko, nako late na late na ko!
"Looking for this freak?" tumingin ako sa direksyon kung saan nanggaling yung boses, tumango naman ako.
"Well, then get it from me." sabi niya at iniwan ko sa sulok yung mga gamit ko at lumapit papunta kay Dan- este John.
Nung kukunin ko na bigla niya itong itinaas, eh di hamak naman na mas matangkad siya at mas mahaba ang galamay kaya ang hirap abutin! Nako, kung di lang ako napahiya nito kanina kinikilig na ko.
I tried to jump and reach for it but I failed. =_=
"Tired?" tanong niya. Putcha, para nang kabayo yung puso ko at yung paghinga ko parang lalanghapin ko na yung lahat ng oxygen sa mundo TAS NAGTATANONG SIYA KUNG PAGOD AKO?! WOW
BINABASA MO ANG
John the Jerk (JulNiel)
Fiksi Penggemar"Tahan na. Nakaka-irita yang luha mo, panget ka na nga mas lalo ka pang pumapanget. Maawa ka naman sa sarili mo Jasmine este Jillian anu nga ba yun! Ah, Juliet! Hindi ko kasalanang masyadong mataas ang tingin mo sa sarili mo at nag akalang magugustu...
