Fake Wolf ~HanHun~

-Bölüm 1- Başlangıç

Luhan geç kalmanın telaşı ile Chanyeol ile okula giden kaldırımda hızlıca yürüyordu. Chanyeol'un Luhan'dan çok daha uzun bacakları olmasına rağmen yine de Luhan'ın hızına yetişemiyordu.

"L-luhan! Sevgili catlak arkadaşım.. Bu hız ne?! Sanki yangından mal kaçırıyoruz."

Chanyeol gözlerini devirip nefes nefese hızlı Luhan'ın hızlı yürümesine söylendi.

Kısa bacaklı çocuk yürüyüşüne ara vermeden sırtını dikleştirip arkasında ki kan ter içinde kalan çocuğun acizliğini tahmin ettiği için arkaya dönüp bakma gereği duymadı.

"Bugün geç kalmak istemiyorum Chanyeol! Bugün.. senin yüzünden bir kez daha geç Kalmayacağım benim için o seçme..." Luhan kaldırımın köşesine dönerken sarı saçlı, sivri çeneli, beyaz tenli çocuğa çarpması ile sözü yarım kalmıştı. Büyük bir sinir ile kafasını kaldırıp kendisinden biraz uzun olan çocuğa baktı. Sarı saçlı çocuğun canı yandığı eli ile kafasını ufalamasından belliydi. Luhan ise sinirden öfkeye dönmüş gözlerini karşısında ki çocuğa gözünü kırpmadan bakıyordu. Sehun kafası ile ilgilenmeyi bırakıp kendisine çarpan şahısa bakmak için kafasını kaldırdığında Luhan onun konuşmasına fırsat vermeden konuşmaya başladı.

"Seni serseri önüne baksana!! İnsan gibi yürümeyi bilmiyormusun?"

Luhan karşısında şaşkınca bakan çocuğa küçümseyici bir bakış atıp yandan alay ile gülümsedi. Gözlerini yumup duruşunu düzeltip kollarını göğsünde bağladı. İki kaşını kaldırıp yine kendinden emin bir şekilde konuştu.

"Tamam hadi özür dile affedeceğim geç kalıyorum sizin ile uğraşacak vaktim yok!"

Luhan sizin ile derken gözlerinin Sehun'un yanında ki çocuğun üstünde gezdirdi.

Sehun sakin kalmaya çalışarak Luhan gibi iki kaşını kaldırıp kollarını göğsünde bağladı.

"Özür mü? Ne için? Bana çarpan sendin. Hadi bas git işine çocuk."

Sehun Luhan'ın üstünde ki okul formasına bakarak Liseye giden bir öğrenci olduğunu anlamıştı. Sehun için sınıf fark etmezdi Liseye giden herkes çocuktu onun için.

Sehun daha fazla uzatmadan yanında duran Baekhyun Sehun'un koluna girip Sehun'u geç kaldıkları için çekiştirmeye başladı.

"Hadi Sehuna geç kalıyoruz."

Baekhyun ona karşı çıkan Sehun'u güçlükle çekerken gitmeden önce Luhan'ın arkasında duran Chanyeol ile göz göze geldiğinde başı ile mahcup bir şekilde selamlayıp kısık çıkan sesi ile özür dileyip Sehun'u oradan uzaklaştırdı. Kimsenin olmadığı bir köşeye çekti.

"Sehun ne anlaştık?"

Sesi sert çıkarak onu umursamayan ve pek dinliyor gibi durmayan Sehun'un gözlerine bakarak sordu.

Sehun gözlerini karşıya bakan duvardan kaldırıp bıkkınlıkla Baekhyun'un kırmızımsı gözlerine baktı.

"İnsanlara bulaşmak yok." Sesi bıkın çıktığı kadarda umursamaz çıkıyordu. Yorgun olsa da Baekhyun'un bu konu hakkında daha fazla konuşmasına izin vermeden hızla başka konu açtı.

"Baksana. Neredeyiz biz? İyicene kaybolduk. Suho'yu ara gelsin. Bulamayacağız bu gidişle şu lanet okulu. Yeteri kadar geç kaldık."

Baekhyun Sehun'un dediklerine hak vererek cebinden Suho'un verdiği telefonu çıkartıp incelemeye başladı. Elindeki dokunmatik telefona kimyasal attık gibi davranırken Sehun şaşkınca Baekhyun'a baktı.