Een liefdesreis

13

Pov Margot :
'We zorgen ervoor dat we elkaar eerder zien dan volgend zomer.' zegt Jeremy. 'Ik hoop het.' zeg ik. Ik sla mijn armen om Jeremy heen. 'Ik ga je zo missen.' zeg ik. 'Ik jou ook.' zegt Jeremy.

Pov Margot
We gaan vlak voor de zee zitten. Ik leun met mijn hoofd op zijn schouder. Hoe lang gaat het nog duren voor ik dit weer eens zou kunnen doen? Ga ik dit überhaupt ooit nog kunnen doen? Stil staar ik naar de zee. Het enige geluid wat ik hoor zijn de golven en de ademhaling van Jeremy. 'Margot' hoor ik Jer stil zeggen. Ik draai mijn hoofd om, mijn gezicht staat vlak voor het zijne. ' Je bent het mooiste en liefste meisje ooit '. Ik krijg het warm van binnen. Wat ga ik hem missen... 'Ik ga je zo missen' zeg ik, voor de tiende keer vandaag. 'Beloof me dat je altijd je armbandje draagt, zo ben ik altijd bij je' zegt Jeremy terwijl hij met zijn vingers over het armbandje glijd. Met tranen in mijn ogen knik ik. We gaan weer stil naast elkaar zitten en staren weer voor ons uit. Het is hier zo mooi 's nachts. In de verte zie ik de rode boei dobberen op het water. Het doet me denken aan onze zwemwedstrijd gisteren. Toen zat ik nog hier zonder zorgen gezellig lion King liedjes te zingen. 'Can you feel the love to night. It is where we are.' zing ik zacht. ' It's enough for this wide-eyed wanderer. That we've got this far' zingt Jer verder.
'And can you feel the love tonight. How it's laid to rest? It's enough to make kings and vagabonds believe the very best.' zingen we samen. (Hou gewoon van lion King oke😛) Na onze laatste noot voel ik Jer zijn lippen op de mijne. Ik wou de tijd hier op pauze zetten en hem nooit meer verder laten spelen. Helaas kan ik dat niet en werd onze kus onderbroken door het geluid van een meeuw. ' Hoe laat is het?' vraagt Jer nadat we nog wat hebben gepraat. Ik neem mijn mobiel uit mijn tas en kijk hoe laat het is. '1 uur'zeg ik. Jer krijgt een trieste uitdrukking op zijn gezicht. 'Ik moet nu gaan' zegt Jer. 'Nu al?' 'Ja ik moest rond één uur in de hotelkamer zijn zodat we rond half twee kunnen vertrekken'. Ik krijg een steek in mijn maag, nog maar een half uur. 'Kan ik je zo nog even zien?' vraag ik wanneer Jer opstaat. 'Ik zal om 10 voor half naar de poort van het ressort komen' zegt Jeremy. Ik knik. 'Tot zo'.

Ik sta al sinds 10 na één te wachten voor de poort. Om kwart na zie ik Jer naar de poort komen. Op mijn slippers ren ik naar Jer en omhels hem. 'Blijf hier' snik ik. Ik kan mijn tranen niet bedwingen en begin te huilen. Jeremy krijgt ook tranen in zijn ogen. Hij pakt me stevig vast en duwt zijn lippen op de mijne. Ik kus terug. Zo blijven we minuten lang staan : kussend in de warme avondlucht onder de maan. Dan komt Enzo aan lopen. 'Dag Margot' zegt hij. 'Dag Enzo' snik ik. Op een vriendschappelijke manier omhelzen we elkaar. 'Enzo, Jeremy we gaan vertrekken!' hoor ik iemand roepen. Ik wil weer in huilen uitbarsten maar hou me sterk. Enzo knikt en loopt de kant van het geluid op. 'Tot snel hoop ik' zegt Jeremy. 'Tot snel' zeg ik zacht. Een traan rolt over mijn wang. Jer veegt de traan weg en kijkt me aan. 'Jer kom nou!' roept diezelfde stem. 'Doei' zegt Jeremy triest. 'Doei' zeg ik snikkend. Jer loopt snel in de richting van de auto. 'HOU VAN JE' roep ik zo luid als ik kan. Jeremy loopt weer naar me toe. Hij kust me snel maar alsof dit de laatste keer was dat hij ooit in zijn leven ging kussen. 'Hou ook van jou' zegt hij en geeft nog ren kus op mijn armbandje en nog gauw één op mijn lippen. Dan loopt hij naar de auto. Als hij in stapt en de auto weg rijd gaat het raampje open. 'Je bent voor altijd mijn' roept hij nog gauw. 'Jij ook van mij' roep ik nog achterna maar dat was volgens mij al te laat want de auto was alweer op het einde van de straat. Als de auto niet meer zichtbaar is zak ik op de grond neer en begin te huilen. Ik had nooit verliefd op hem moeten worden. Het doet zoveel pijn nu. Maar ik zou mijn band met Jeremy voor geen geld van de wereld willen missen. De afgelopen dagen waren de beste uit mijn leven! Verloren in mijn gedachten dwaal ik terug naar onze hotelkamer. Stil open ik de deur. Zo te zien ligt iedereen al te slapen. Op de tippen van mijn tenen loop ik mijn kamer in. Ik ga voor de spiegel staan. Wat ik al had gedacht : uitgelopen mascara en rode ogen van het huilen. Ik nam mijn make-up remover en maakte mijn gezicht schoon. Daarna neem ik een douche en ga in bed liggen met mijn mobiel. Vanmiddag had ik samen met Jeremy enkele foto's genomen. Ik besluut de leukste uit te kiezen en op instagram te zetten. Jammer genoeg kende ik zijn instagram niet dus kon ik hem niet taggen. Ik kies een foto waar jeremy me in zijn armen draagd en we allebei moeten lachen. Dan zet ik hem online met als onderschrift "Mijn liefde voor jou is hoger dan de lucht en dieper dan de diepste zee 💕 Mis je nu al 😭💕". Ik leg mijn mobiel weg en doe het licht uit. Als ik in bed lig kan ik de slaap maar niet vatten. Het enige waaraan ik kan denken is Jeremy...

Maremy D: Lion king liedjes zijn goals 😛 Hopenlijk vonden jullie dit nieuwe malse deeltje leuk 😏 Volg onze even op Twittah @xfloorheselmans en @xjanniedijkstra 😎 De groeten 😘 Floor

998 woorden