Een liefdesreis

16

POV Margot
'Klaar voor de brugklas ?' vraag ik als we aan een tafeltje zitten en wat eten hebben . Manuelle knikt . 'Ik ben de basisschool zo beu , ik hoop ook dat ik volgend jaar wat nieuwe vriendinnen maak in plaats van dat stelletje kleuters nu' zegt Manuelle lichtelijk geïrriteerd . Manuelle is best "tienerachtig" voor haar leeftijd , ze is best volwassen . 'Begrijp ik' zeg ik . 'Ik ben bang dat mijn vriendinnen bij me willen blijven maar ik gewoon andere meiden ga leuk vinden' vervolgt Manuelle . 'Had ik ook in het begin maar ach dat komt wel goed ! In de basisschool was ik toch ook altijd bij Ella en Marie nu spreek ik hem nooit meer !' zeg ik . 'Ach ja we zien wel' knipoogt Manuelle .

POV Margot
'Ja, komt allemaal goed. Ik vertel het ze zo snel mogelijk.' hoor ik iemand zeggen in de kamer. Ik leg een vinger op mijn lippem. 'Ssh.' zeg ik en leg mijn oor tegen de deur aan. Manuelle en ik zijn weer teruggegaan naar de kamer en nu horen we mam telefoneren. 'Is alles geregeld als we terugkomen? Oke, dat is mooi. Ja, is goed. Doei!' horen we mam zeggen en snel haal ik mijn oor van de deur af. Ik kijk met een vragende blik naar Manuelle en ze haalt haar schouder op. 'Laten we maar naar binnen gaan.' zeg ik zachtjes. Ik steek de sleutel in het slot en draai zo nonchalant de sleutel om. Dan lopen we naar binnen toe. 'Hoi hoi, daar zijn we weer!' zegt Manuelle. Mijn moeder komt glimlachend op ons af. 'Leuke dag gehad?' vraagt ze. Manuelle en ik knikken. 'We hebben ook al lekker gegeten.' voegt Manuelle toe. 'Mooizo.' zegt mijn moeder. 'Waar is Thijs eigenlijk?' vraag ik terwijl ik om me heen kijk. 'Die was toch met jullie mee?' vraagt mijn moeder verbaasd. Ik knik snel en stomp Manuelle aan. 'Ohja, maar hij zou vast naar de kamer toe gaan, wij waren nog even op het strand.' zegt Manuelle snel. Mijn moeder glimlacht. 'Hij zal zo wel komen.' zeg ik. Ik sta op en pak mijn mobiel van de tafel af. 'Is het al half 9?' zeg ik verbaasd. 'Time flies when you're having fun.' zegt Manuelle. Mijn moeder staat ook op. 'Papa en ik gaan nog even wat drinken vanavond, dus ik zie jullie later wel weer.' zegt mijn moeder en pakt haar tas. Ze blaast een handkus naar ons toe en loopt dan weg.

POV Jeremy
'Hoelang nog?' vraag ik zuchtend. 'Als het meezit, nog 3 minuutjes, dan is er precies een uur om.' zegt Enzo. 'Om half 7!s'ochtends is het toch nog niet zo druk op Schiphol?' bromt mijn vader. 'Blijkbaar.' zegt mijn moeder. Er is bijna een uur verstreken en we zitten nog steeds te wachten op onze koffers. Enzo en ik hebben een beetje geslenterd door de winkels op Schiphol en een bij de Starbucks wat te drinken gehaald, maar het duurt zo lang. Eindelijk komt er een mevrouw ons ophalen. 'Goedendag, sorry voor het ongemak, maar uw koffers zijn aangekomen.' zegt ze vriendelijk. 'Dat werd tijd.' mompelt Enzo. Ik sta op en rek me uit en dan lopen we achter de mevrouw aan. Ze opent een deur en daar staan 4 koffers op ons te wachten. 'Hartelijk bedankt.' zegt mijn moeder en we pakken de koffers. 'Eindelijk weg, man o man.' zeg ik. 'Laten we snel gaan!' zegt Enzo. 'Hmm.' bromt mijn vader.

Eindelijk zitten we, een paar uur later dan verwacht, in de trein, richting huis. 'Ik ben blij dat we bijna weer thuis zijn.' zeg ik. Ik krijg geen reactie terug. Iedereen ligt te slapen. We moeten nog ongeveer een kwartiertje rijden voordat we bij station Leeuwarden zijn. Ik zit uit het raam naar buiten te staren. De weilanden razen voorbij en de regen tikt op de ramen. 'Dit regen heb ik nou niet echt gemist.' mompel ik. De minuten gaan langzaam voorbij maar dan komt het station in zicht. 'Koekoek, we zijn er.' zeg ik. Langzaam openen Enzo, mam en pap hun ogen. 'We zijn weer thuis.' zeg ik. Enzo wrijft in zijn ogen en mijn moeder gaapt. Ookal heb ik maar een paar uurtjes geslapen, ik ben helemaal niet moe. De trein gaat steeds lamgzamer rijden en dan stopt hij. 'We zijn weer in onze hometown.' zegt Enzo. 'Ik had liever nog in Spanje gezeten.' zeg ik. Mijn vader werpt me een blik toe. 'Maar het weer wordt hier hoop ik de laatste dagen van de vakantie ook nog mooi.' zeg ik snel. De deuren van de trein gaan open en we pakken onze koffers. Ik loop voorop en stap als eerste de trein uit. 'Hoelaat is het?' vraag ik. 'Moet je eventjes op je telefoon kijken.' zegt Enzo lachend. Ik werp hem een sarcastische lach toe. 'Echte grappenmaker hebben we hier.' zeg ik. Enzo pakt zijn telefoon erbij. 'Kwart voor negen.' zegt Enzo lieflijk. 'Oh, lekker op tijd nog.' zegt mijn vader.

En zo'n kwartiertje later zijn we eindelijk thuis. 'Ik ga eerst nog even op bed, ik ben doodmoe.' zegt mijn moeder. 'Ik ook.' zeggen Enzo en mijn vader tegelijk. 'Ik niet!' zeg ik lachend. 'Ik ga wel even iets anders doen ofzo.' zeg ik. 'Hebben we nog een oude telefoon boven liggen?' vraag ik. 'Volgens mij ligt mijn oude telefoon nog wel boven, moet je even een kijke nemen.' zegt mijn vader. 'Is goed!' zeg ik. Ik loop naar de hal toe. 'Neem je koffer even mee!' roept mijn moeder. 'Jaha.' zeg ik zuchtend en ik loop weer terug. Ik pak mijn koffer vast en sjouw hem mee de trap op. Ik loop naar het rommelkamertje en trek een laatje open waar we alle oude telefoons bewaren. Ik zie een doosje staan waar een iPhone logo opstaat. Ik probeer het doosje voorzichtig te pakken en als ik hem heb open ik het doosje. Er ligt een telefoon in. 'Gotya.' zeg ik en neem het doosje mee naar mijn kamer.

Een beetje een random einde wat eigenlijk niks met het verhaal te maken heeft maar oke 😂 Hoe gaat het nu verder met Jeremy en Margot en waar heeft Margot's moeder het over? Je zal er snel achter komen hehe ~ Jannie 💧

1037 woorden