Onder de schaduw

II

Ik stopte voor de school. Ik had zoiets nog nooit gezien. Er zat een enorm ding in het dak van de school. Het had de vorm van een ufo. Ik kon het niet geloven. De school leek op het eerste gezicht een spookhuis. Ik ging het bord: Gesloten! voorbij. De deur was niet dicht. Ik wilde eigenlijk niet naar binnen maar mijn nieuwsgierigheid kon het niet meer aan. Ik sloop door de school waar ik altijd plezier had. De gangen waren vervallen. De kluisjes lagen op de grond. Ik ging de hoek om. Toen ik verder wilde lopen zag ik vreemden schaduwen. "We zijn hier wel klaar"zei een mysterieuze stem. Ik hoorde een lange tijd niks. In een flits waren de figuren op de grond verdwenen. Het was heel stil, iets te stil. Ik wachten misschien wel een kwartier. Toen besloot ik om te gaan kijken. Het was het geschiedenis lokaal. In het lokaal trof ik werkelijk de dood aan. In het lokaal lag de directeur. Zwaar verwond. Ik durfde niet te kijken. Ik had een best goede band met de directeur. "James?"kreunde hij. Ik liep rustig naar hem toe. "Meneer Verlaat, wat is er met u gebeurt?"vroeg ik hem. Hij keek mij ernstig aan. Alsof hij het niet wilde vertellen. "Daar is het nu geen tijd voor, ga naar New York. Waarschuw de burgemeester en zeg dat de bloem is gedoofd en dat vuur niet langer bloeit". Ik keek hem aan. "Zal ik doen"zei ik. Ik had eigenlijk geen idee hoe maar ik moest het proberen. "James, kijk uit voor mannen met zwarten kappen, die zijn niet vriendelijk"zei hij toen ik wegging. Ik rende de school uit. Ik hoorde allemaal geluiden. Het kwam van buiten. Ik ramde de deur open. Plots snapte ik de geluiden. Misschien was op dit moment mijn ergste nachtmerrie wel uitgekomen....