Şu an herkesin bana baktığına eminim. Gözlerim kapalı çünkü uykum var. Şapkamı taktım ve uyumak için çaba sarf ediyorum.
"Çağla sınava çalıştın mı?"
Ne! Ne diyo lan bu? Tek gözümü yavaşça açtım. Sonra iki gözümü birden açıp pörtlettim . Bunu söyleyen kişi Derin'di. Konuşmaya başladım.
"Ne! Ne sınavı? Ne zaman? Bugün mü? Sen benimle dalga mı geçiyosun? Yemin ederim o kel müdürün odasını basarım!"
"Nefes al Çağla"
"Damla siz ne sınavından bahsediyorsunuz?"
"Seni uyandırmak için şaka yaptım sadece"
Şaka. Bana sınav şakası. Bana. Bana! Uykumda!
"Diyaframını akciğerine dikmeden kaç Derin"
"Pekâlâ görüşürüz kızlar"
Dedi ve koşmaya başladı . Bende peşinden gittim demiycem çünkü gidemedim. Az önce bişeybişeye çarptım. Geri oturdum ve aniden ayağa fırladım.
"Dikkat etsene lan!"
Hı! Eyvah! Abi? Senin ne işin var burda.
"Abiye lan ha?"
"Abi valla sen olduğunu bilseydim demezdim"
Bende şirinlik hiç ise yaramıyo valla . Şirine gibi olacağıma gulyabani gibi oluyom yaa! Abim kolunu boynuma dolayıp beni aşağı çekti.
"Ben sana demedim mi abinle düzgün konuş diye."
"Ya abi "
Abim beni yavaşça bıraktı.
"Şş abiye ya yok. Hem benim yerimde başka biri olsaydı mesela bi erkek o zaman kesrdim işte seni"
O kim?
'SANANE'
Sus iç ses kapa ceneni .
'BUNU YAPMAK İÇİN BİR ÇENEM OLMASI LAZIM'
sus işte . Abimin yanında biri var. Aha bana gülümsedi."Yavaş LAN"
Tabikide bunu o çocuğa söylemedim. Berke ve Damla hayvan gibi omzuma çullandı.
"Omzumu çürüttünüz pislikler"
"Çağlar ben Yağmur'u almaya gidicem 15 dakikaya orda olmam lazım"
"Tamam beraber gidelim"
"Abi?"
"Ben hemen gelicem. Burda kal Çağla. Berke uzak dur azıcık kızdan yapıştır sülük gibi"
"Lan benden de mi şüpheleniyon insafsız"
Abim omuz silkti. Adını öğrenemediğim çocuk Abimin omzuna elini koydu.
"Ben arabayı getiriyim sende ben gelene kadar kıskançlık krizlerinden kurtul"
Ayfon(Afyon diye okuyanlar selam olsun size) zil sesi çalıyo.
Benim telefonum değil tabi ki. Abimin de değil. Berke'nin mi zengin o. Ona döndüm . Dönmez olaydım mal lan bu çocuk Damla'nın saçını ördüğünü düşünerek düğüm atıyo. Ben galiba geç kaldım o çocuğun telefonuymuş.
Yavaş gel! O nasıl bir sestir ? Ay kulağım öldü.
"Caaaaaan!!!"
Adının can olduğunu öğrendiğim çocuk telefonu kulağından uzaklaştırırken yüzünü buruşturdu ve kulağını ovdu . Anladım ki kulağı ölen tek ben değilim.
"Ne bağırıyobağırıyon lan?!"
"Ben 20 dakikadır bekliyom can"
"Abi demek istedin herhalde dilin sürçtü"
"Yoo niye?"
Lan bu kızı sevdim.
"Ses tellerini koparıcam yağmur"
Ses artık gelmiyo ses gitti.
"Geliyom on beş dakikaya bekle orda"
Telefonu kapatıp abime döndü. Ben niye abi diyom acaba. Çağlar mi desem? Tabikide yemez . Abim beni ikiye ayırıp içime pirinç doldurur.
"Çağlar ben gidiyom hadi"
"Çağlarcim bende geliyim mi?"
Abim gözlerini pörtletti
"Özenti misin kızım"
"Aramızda bir yaş var niye abi diyom ki"
"Senden 1 yıl 5 ay 3 saat 22 dakika önce dünyaya geldiğim için olabilir mesela"
Of yemedi. Bende bu cesareti nerden buluyosam.
Bölüm nasıl Olmuş? İnşallah beğenirsiniz. Multimedia : Can var