BİR AŞK HİKAYESİ

1.BÖLÜM

Merhaba!Bu benim ilk hikayem.Tutmayacağını biliyorum .. Ancak şansımı denemek istedim.İyi okumalar...

''Zeynoooo, kalk artık!'' diye çemkiriyor Yağmur.. ''Kızım , kalksana ya ? Saat 12 oldu 12.''

''Bak Yağmurcum,bugün benim izin günüm,güzel arkadaşım benim sevdiklerimle yalnız bırak.'' Yağmur etrafına bakındıktan sonra..

Y ''Kimi seviyorsun, kim kız .. Ayy söyle çat..''

Z ''Yağmuuuur!! İnsanı delirtme yahu! Sevdiğim derken uykumdan bahsediyordum.Yani şu harika olan şey ''

Y '' Off Zeynoo, ben de biri var sandım.''

Z' '' Sen geç o işleri Yağmur.. Aşık olmak bana göre değil..''

Y '' Ya,zekisin güzelsin.. Niye onlara bir şans vermiyorsun kii!!''

Z ''Arkadaşım, beni uykumdan alıkoyuyorsun.Yetmiyor, aşk meşk sohbeti yapıyoruz. Yeter yahu''

Yağmur'un arkamdan söylenmelerine aldırış etmeyerek aşağıya iniyorum. İnerken kenardaki kitaplar gözüme çarpıyor.Bir zamanlar sabahlara kadar çalışırdım sırf mimar olabilmek için. Hayalim gerçek olmuştu 3 yıl önce.

** 3 YIL ÖNCE **

Z '' Yağmur, bakacaksan bak artık.Kalbim duracak artık..'' Ekranda yükleniyor yazısı kalbimin en yüksek şekilde atmasına sebep olurken gözümü kapatıyorum.

Y '' Zeynoooo, ODTÜ MİMARLIK ı kazanmışsın.. '' Çığlık çığlığa sevinirken hemen Yağmur'un nereye kazandığına bakıyoruz.

ODTÜ MİMARLIK yazıyor. Yağmur'un ve benim en büyük hayalimiz.. Çığlıklarımız artarken birbirimize sımsıkı sarılıyoruz.

***

Kerem'in Bakış Açısı

Yine nefret dolu bir sabah.. Babam yine tutturuyor. Şirketin başına sen geçeceksin diye. Ya ben istemiyorum. Benim gibi cool bir adam takım elbise kravat mı giyecek her gün. Cama bir taş atılıyor o sırada. Kalkıp bakıyorum.

K '' Can, sen gerizekalı mısın? Niye cama taş atıyorsun? Gelsene eve.''

C '' Abi, farklı bir gün olsun istedim.Kerem SAYER kızmış mı yoksa?''

K '' Can kafan bugün ayrı değişik galiba. Senin olduğun her gün farklı zaten Can.''

C '' Öyledir,övünmek gibi olmasın.''

Ahh Can ah.. Deli dolu bir arkadaşım.. Çoğu zaman beni kızdırsa da hiç olmayan kardeşim.. O delilikle nasıl mimar oldu bilmiyorum. Hatta ben gibi biri nasıl mimar oldu onu da bilmiyorum.Can içeri geliyor. Odanın kapısı çaldı.
Yine o cümle "Kerem Bey, babanız sizi çağırıyor." diyor Nurgül. Çok şaşırtıcı (!) değil mi ? Bakalım bu sefer şirketle ilgili ne diyecek?
A "Kerem, artık şirketin başına geç.Yoksa.."
K "Yoksa ne baba , yoksa ne !?"
A "Ortağımızın oğlu geçmek zorunda kalır. "
K "Şu benim sevmediğim Mert mi geçecek!?. Çok saçma."
A "Yapacak bir şey yok Kerem.Ya geçersin ya da Mert geçer o koltuğa. "
K " İzin ver biraz düşüneyim o zaman."
C "Gel Kerem,biraz hava alalım."
Dışarı çıkıyoruz. Arabaya atlayıp son hız gidiyoruz.
C "Sayer,sakin ol.YAVAŞLA.."
demesiyle karşımdaki arabayı görüyorum.. Sonrası karanlık...