MUHTEMEL AŞK

2.BÖlÜM

Okulun içine doğru meraklı ve birazda endişeli ilerliyordum. Sonunda ağır ve kocaman olan giriş kapısının önüne gelmiştim . kapıyı açmak için pek acelem yoktu aslında akşama kadar bekleyebilirim doğrusu. Baktım olmayacak içimden" hadi gamze yap şunu kızım"diye geçirirken elimi kapıya doğru götürmeye hazırlamıştım...
Son gücümle bağırmaya başladım" ahhhh "az önce kapıya uzanan ellerimle kafamı tutmaya başladım . Çok canım yanıyordu gerçekten.O acıyla kafamı kadırdırdığımda kafamı canımı bu kadar yakan şeyin , az önce açmaya çekindiğim kapının olduğunu anladım .
_ Bişeyin varmı hey sana soruyorum,ordamısın...
Sesin geldiği yere döndüm
_ Yok canım neyim olsun benim
Kapının bana çarpma unsurunu bulmuştum .Önümde zebani gibi duruyordu .Benim nasıl olduğumu pek umursayan boş boş bana bakan çocugun gözlerinin içine bakarak sövüyordum doğrusu.Canım o kadar acıyorduki sanki kapıdan öcümü alırcasına hızla çarpıp oradan uzaklaşıyordum.
_Heyyy özür dilerim .
Sesini duymamak için dahada hızlı yürümeye başladım.Hızla kendimi müdürün odasına attım . Beni aniden karşısında gören müdür biraz şaşkın
_Yeni gelen kız öğrencimiz sen olmalısın
_evet benim
Dedikten sonra müdürün korkuyla yanım yaklaştığını gördüm
_ Ne oldu sana yüzündeki şişlik ne
Gerçekten o anı anlatıp tekrar yaşamak istemiyordum ama ona bişe söylemek zorunda olduğuma biliyordum
_Gelirken ayağım kaydı düştüm hocam ama şimdi iyiyim.
Ne yalan söylim aklıma gelen ilk yalan buydu çok sıradan olduğunu biliyorum ama napim .
_Ne iyisi sen kafanı gördünmü hiç çabuk hastaneye hadi .
Bişe demeye kalkmadan kolundan tutarak beni hastane götüren müdüre itiraz edemedim çünkü kafamın ağrısından gerçekten ölebilirdim.
Az çok kendime geldiğimde çoktan hastaneye gelmiştik .Acilin kapısından geçtikten sonra ,kendimi doktorların arasında buldum.Röntgen falan derken zaman geçmişti . Başımda duranın müdürün yerine babamın olması beni rahatlatmıştır doğrusu.Hastaneden çıktığımızda hava kararmaya başlamıştı. Yeni okulumun ilk gününü hastanede geçireceğimi hayal etmemiştim doğrusu . Bu günden aklımda kalan kafamı bu hale götüren o çocugun boş bakan gözleri vardı.