MUHTEMEL AŞK

7.BÖLÜM

Bir insan özüleceğini ve acımasızca acı çekeceğini bile bile neden inatla aşık olmayı sever ,neye gövenir ne ister anlamadım anlatamam .O adam hayatıma girdiği günden beri yaşıyomuyum bilmiyorum. Olaylardan her şeyden habersiz sanki dünya ondan ibaret gibi "mal mıyım ben "bu soruyu kendime çok sorar oldum bu ara beni birinin acımasızca cimciklemesini rüyamda uyandırmasını bekliyor oldum.Eskiden neden sevgilin yok senin diye sorunlara hafiften gülerek ben beyaz atlı prensimi bekliyorum diyordum.Şimdi benim beyaz atlı prensim olarak gördüğüm prensin atından düşmüşüşümde yerde sürünüyorum.Neden inaatla gei binmeye çalışıyorum ?Aşk bu kadar acı veren insanı şizofren yapacak kadar. .Oda beni sevse bunu az çok gösterirdimi? Sözleriyle hareketleriyle .O ise bana bağırmaktan ve ona aşık olmamı sağlayan gözel gözleriyle bana bakmaktan başka bir şey yapmıyor.Onu ne zaman özlesem aklıma onu o kızla gördüğüm anı tekrar tekrar düşünüyorum çok saçma biliyorum ama aşkımı hafifletmeye çalışıyorum.Bir nevi kocaman bir inenin vücuduma acımasızca girmesi gibi önce yansada sonra bütün vücudumu dinkinliyor.
Başka zaman olsa o kızların bana ne söyleyeceğini merek etmezdim çok meraklı biri olmamaşımdır hiç bir zaman ama Semih'in o halini gördükten sonra farz edindim kendime onu bu kadar delirten şey neydi.Bunu öğrenmem lazımdı ama şimdi bunu pekte yapamayacak gibiydim çünkü sınıf gezisi varmış bu hafta.Üç günlüğüne şehir dışına çıkılacakmış .Hocanın bu haberi sınıfa söylediğinde sınıftan gelen çoşku beni pek etkilememişti çünkü pek te tatillik havam yoktu.Bu gün yalandan bir şey uydurup gitmek istemicemi söyleyeceğim.
Sınıfa girdiğimde herkes bir hevesle konuşuyordu aralarında benim kuuğul erkeğim sırasında tek başına oturuyordu.Şimdi fark ettiğim bir şey olsada onun hiç yakın arkadaşı yoktu sınıfta.Neden acaba ?diye düşünmeye başlamıştım ki kendi halime güler oldum ben bu çocuğu hiç tanımıyorum ki yakın arkadaşını tanıyayım.
-Hayırdır neden gülüyorsun.
-komik bir şey geldi aklıma da
-Geziye gitmiyeceksin herelde.
-Düşünmüyorum daha mühim işlerim var.
-Nasıl yani çünkü konuştuklarımı unutmadın değilmi?
-Ne konuştuk..
-Gamze!
-Ne !ben konuşmadım canım sen konuştun ben dinledim.Ama pek iyi dinleyici değilimdir.
-Sabah sabah seninle tartışmak istemiyorum ne dediysem onu yap.
-Hadiya öylemi yapayım..ayyy yerim seni bu gün yeni ne kadar tatlısı sen ya.
Onu delirtmek pek işe yaramayacını ve daha fazla uzatmamak için.
-Tamam tamam pekte umrumda değil zaten
-iyi
-Sen?
-Ne?
-gitcekmisin geziye?
-Gitdeceğim ne işim var okulda kızlar,deniz ,kum..
İsteksizce
-Neeee...
-Ne oldu kıskandınmı yok be ne kıskancam.Sevgilin düşündüm banane
Gerçekten biraz sinirlenmiştir.
-O kızla bir olayımın kalmadığı dinlemekten sıkılmadınmı gerçekten.
-Niye sıkılıyım ki ?
Yüzündeki gamze belli edecek kadar hafiften gülen adama sarılıp" seviyorum ulan"diye bağırmamak için kendimi zor tutuyorum.Daha fazla dayanamayacağımı düşündüğüm için usulcu kafamı çevirdim.
-sen beni bırakda ben senin aslında neden gelmediğini biliyorum.
-Neden miş?
-Beni kördüğünde kendini tutamamaktan korkuyorsunda ondan.
-Hadiya neden korkcakmışım .
-Beni sevdiğini ikimizde biliyoruz kıvranma istersen.
-Kıvranan yok korkanda ben sana her zaman açık oldum zaten peki sen? Sen..
Kendimi bir boşluğa attım kurtarılmayı bekliyorum hadi be söyle seviyorum ulan seni de bende mutlu olayım bu gece rahat bir uyku uyuyayım .
-senin benim için ne kadar değerli olduğunu ben sana söylemicem sen anlıyacaksın.
Klasik Semih faktörü ,anlamıyorum böyle konuşarak ağır abimi olmak istiyor yada bani falcı falan sandı herelde.
-Ama bunu bu kadar merak ediyorsan gel geziye gelirsen öğrenirsin.
Duyduklarını idrak etmeye çalışırken hocanın sınıfa geldiğini bile anlamamışım bütün sınıf ayağa kalkmış bizi bekliyordu .
-Semih,Gamze zahmet olacak ama ayağa kalkın isterseniz.
Usulca ayağa kalktık ikimizde bütün sınıf bize bakıp sırıtıyordu ama bu pekte umrumda değildi.Hocanın günlük konuşmasından sonra oturmuştuk .Ama hala sinirli görünüyordu.
-Susun.!İlk ve son kez soruyorum geziye gelemeyen varsa el kaldırsın.
İşte peklediğim soru ne yapmam el kaldırayımmı yoksa çok öğrenmek istediğim şeyi öğrenmek için o geziye gideyimmi .Gerçekten yeterli kadar sebebim varmıydı gitmek için .
Tam kendimi hazır hissedip elimi kaldıracağını sırada elimi sıkıca kavrayan güç .
-Lütfen bunu benim için yap Gamze ,pişman olmayacaksınız.
-Yeteri kadar pişmanlık var zaten üstümde daha ne kadar olabilirim ki.
-Bu gezi bize çok iyi gelecek
"Bizemi dedi bu ya "
-Tamam geleceğim ,bana bir şeylerin iyi gelmesine ihtiyacım var bu aralar,ama beni bir daha hayal kırıklığına uğratmazsın inşallah.
-Bu kez başka olacak.
Az önce duyduklarını idrak etmeye çalışırken zaman her zamanki gibi çok çabuk geçmişti.Yeni okulun en güzel yanı yada Semih'i seçmenin en güzel yanı buydu belkide.
Kalp ağrısı bana çok ağır geliyordu ,ilk defa birine bu kadar yakın hissediyordum kendimi ,Bunun sebebi biraz da benden kaynaklanıyordu aslında "çok pis"hayal kurma gibi bir yeteneğim var çünkü .Şuan sevdiğim adam yanımda ve ben okulun rahatsız sırasında doğmamış cocuklarımın hayalini kuruyorum.Bunu yapmamak lazım biliyorum ama ben hayal kurmaya çalışırken saçımla oynayan adama sarılmamak için kendimi zor tutarken kendimi bununla avutuyorum.Acaba bu gezi onun tabiriyle " Bize"gerçekten iyi gelecekmiydi ,yada bu geziyi sırf beni o kızlardan uzak tutmak içinmi istiyordu.