<<Μήπως να το βάλουμε στα πόδια>>? έλεγαν τώρα τα μάτια του.<<Και να πάμε πού?>> απάντησαν τα δικά της.<<Μπορώ να γίνω αόρατος. Είναι κάτι που καταφέρνουν με τον έλεγχο του μυαλού τους οι ninja,σκέφτηκε ο Dan.<<Για να το κατορθώσεις αυτό πρέπει να έχεις μυαλό>>,του απάντησε με τη σκέψη της η Amy.Η Nellie φάνηκε στην είσοδο της φυσούνα.<<Τι τρέχει,παιδιά?>> ρώτησε.<<Έλεγχος ρουτίνας>>,της απάντησε με δυνατή φωνή η Rinald.Και γυρνώντας στην Amy και στον Dan,πρόσθεσε:<<Θα περιμένετε εδώ,σας παρακαλώ?>>. Κι έφυγε κρατώντας τις 2 κάρτες επιβίβασης στο χέρι της.Από την είσοδο του αεροσκάφους μια άλλη αεροσυνοδός φώναξε τη Nellie:<<Καθίστε στη θέση σας και μην ανησυχείτε,δεσποινίς. Δεν θα φύγουμε,αν δεν επιβιβαστούν όλοι>>.<<Σιχαίνομαι τ'αεροδρόμια>>,είπε η Nellie και αποφάσισε να μπει στο αεροπλάνο. <<Θα σας περιμένω μέσα.Θα σας κρατήσω καραμέλες και φιστίκια>>.Όταν η Nellie χάθηκε στη φυσούνα,η Amy έσκυψε και σφύριξε στο αυτί του αδερφού της:<<Το ήξερα-έψαξαν το σακίδιο του.Θα μας πιάσουν και θα ειδοποιήσουν τη θεία Beatris και δεν θα ξαναδούμε ούτε τη Nellie ούτε...>>.<<Θα πάψεις να φέρνεις την καταστροφή?>> την έκοψε ο Dan.<<Θα τους πούμε ότι κάποιος άλλος έβαλε τα σπα-τα ξέρεις ποια,μέσα στο σακίδιο. Ότι δεν τα ΄χουμε ξαναδεί στη ζωή μας.Είμαστε παιδιά.Πάντα τα πιστεύουν τα παιδιά.Κι έπειτα,πού ξέρεις?Μπορεί και να μην έψαξαν τα πράγματά μας.Μπορεί απλώς να τα τσεκάρουμε το διαβατήριο σου. Για να σιγουρευτούν πως υπάρχει στα'λήθεια κάποιος τόσο άσχημος όσο εσύ...>> ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
