3. Bölüm

18 1 0
                                    


Kalçamda titreten telefonla saç kurutma makinesini kapattım ve aramayı yanıtladım.

"Efendim? "

"Yağmur, canım naber? " deli kız! Yeni aklına geldim değil mi?

"Buyrun kimsiniz? Tanıyamadım."

"Nasıl ya? "

"Dünkü aramamı sevgilisi ile vakit geçirmek için yanıtlamayan şahıssanız eğer ben sizinle konuşmuyorum. "

"Ama canım sen de aynını...."

"Ben aynısını yapmazdım ama seni şimdilik affediyorum. Kelleni almadan kaybol! " kısa bir süre en iyi dostumla sohbet ettikten sonra asıl konuya geldik.

"Bugün pizzacıda kim vardı tahmin et!"

"Kim vardı? " sesi meraklıydı.

"Tuğçe, Merve, Pınar üçlüsü... "

"Sürtüka Şeytan Üçgeni! Gördüler mi sizi? "

"Hayır, benim zeki sevgilim halletti o işi. Merve'ye bir yıkamalık şampuan borçluyuz. Kafasına koca bir bardak kola boşaldı da. " gülmemek için kendimi tutuyordum.

"Oh olmuş! Keşke ben de orada olsaydım. O sahte sarı saçlarının gerçek rengine dönüşünü izlerdim. " kahkahalarıma o da tatlı gülüşüyle eşlik etti.

"Hepsi aynı anda aynı surata büründüler. Deniz bile bizi öğrenirler diye korktu. "

"Sana değer veriyor. "

"Ben de ona değer veriyorum. "

"Seni, senin onu sevdiğinden daha çok seviyor. "

"Hiç de bile! Ben daha çok seviyorum. "

"Sana saf aşkla bakıyor Yağmur! Eğer sizi öğrenirlerse ilişkinizi kıskanacaklar. Yeni hedefleri siz olursunuz. "

"Ben de ondan korkuyorum. "

•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•

Babam geldiğinde yemeğe oturduk. Her cuma gecesi olduğu gibi bu gece de yemekte kuru gıda vardı. Patates kızartması ve tavuk açlığım dolayısıyla mı bu kadar güzel kokuyordu? Yemek yedikten sonra ben bulaşıkları hallettim annem de çayı koydu. Ela ona tembihlediğim gibi ödevini yapıyordu. Babamsa televizyonun karşısında kanal geziyordu. Odama gittim. Çalışma masama kalemlerimi dizdim ve resmi koydum. Elliye yetmiş istendiği için uygun boyutta kağıdı çıkartıp işe başladım. Bir buçuk saati masanın başında müzik dinleyip resmin taslağını hazırladıktan sonra bir mola verme kararı aldım. Odamın kapısını her koşula karşı kitledikten sonra mutfaktan çay aldım. Salona doğru elimdeki kupadan çayın firar etme isteğine karşı verdiğim ekstra çabalı mücadele eşliğinde ulaştığımda annemin yanına oturdum. Yanıma koyduğum telefon titredi.

Seni özledim...

Bir cümlesi bile burnumda tütmesine yetiyordu.

Ben de seni özledim.. diye yazdım ve gönderdim. Çok geçmeden cevabı gelmişti.

Yarın seni kafeye ben bırakırım. Gidene kadar özlem gideririz.

Hayır diyemem... Senin işin yok mu?

Senden önemli değiller.

Gülümsememi tüm çabalarıma rağmen engelleyememiştim. Akşamımın kalanını ailemle pinekleyerek geçirmiştim. Gözlerimin kapanmasıyla zorla kalkıp üzerime pijama takımımı geçirdim ve uyudum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 17, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Görünenin ÖtesindeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin