Vanuit: Celina
Ik merk hoe ik langzaam wakker word en me weer bewust word van de wereld om mij heen. "Pff, nee laat me nog even verder slapen!" Denk ik, terwijl ik me omdraai en mijn deken meer mijn kant probeer op te trekken. Het lukt niet en ik trek nog harder "Ugh, wat is dit?" Zucht ik, terwijl ik langzaam mijn ogen open. Ik volg mijn deken naar de plek, waar die blijkbaar ergens vast zit. Een arm heeft het andere deel van de deken stevig vast. De arm behoort aan een best wel lange, slanke, blanke jongen. Met door de war zittend half lang blond haar, die rustig slaapt. "Wacht, ... WAT?!" Komt er opeens in mijn gedachtes langs, terwijl ik overeind schiet. "HGCSEROAKSCVJOIUYSDFUIKBVFDS?!" Mijn hoofd ontploft en ik kijk geschrokken naar de nog vredig snurkende jongen. "Oh, mijn, god.." Fluister ik in shock. "Wegwezen hier!" Denk ik, terwijl ik snel mijn tas pak en zo wat de kamer uit struikel. Opeens sta ik op de gang van het hotel "Pfieuw, dat ik tenminste gelukkig nog hier ben." "Maar WHATTHEFACK, DEED IK DAARO?!" Ik grijp naar mijn hoofd en probeer me lopend dingen te herinneren, het lukt niet. "Dafuq, happened?" Zeg ik tegen mezelf, terwijl ik met mijn kamersleutels rommel. Eindelijk ben ik bij mijn eigen kamer, en krijg ik de deur open. Ik loop vlug naar binnen en plof neer op mijn bed. "Ik moet het weten." Denk ik, terwijl ik me bedenk dat Diana niet in de kamer is. "Waar is ze? Ze was niet in de kamer waar ik net vandaan kom." Ik zoek paniekerig met mijn handen in mijn tas naar me mobiel. "Hebbes!" Roep ik, terwijl ik mijn mobiel uit de tas graai en zie dat ik 3 gemiste oproepen van Diana heb. Snel bel ik haar terug "Hallo?" Hoor ik Diana zeggen terwijl ik lichtelijk opgelucht ben. "Diana, gelukkig neem je op! Waar ben je?" "Owja, sorry! Dat was ik je vergeten te vertellen want ik kon je gister niet meer vinden en bereiken. Ik ben bij Dioni, een jongen die ik gister op het strand heb leren kennen. We hebben de hele nacht langs de zee gelopen en zitten praten. We zijn nu in de ontbijtzaal. Ik heb nog niet geslapen, dus hierna kom ik terug naar onze kamer, goed?" "Prima!" Zeg ik, terwijl ik maar besloten heb, haar nog niks over wat ik net heb meegemaakt, te vertellen of vragen. "Oke, tot zo!" Zegt ze vrolijk, terwijl ze ophangt. Ik val moe achterover op mijn bed, en voel hoe ik langzaam weer in slaap val. Terwijl de spokende gedachtes, in mijn hoofd een grote puinhoop zijn.
"YOOOOO, SLAAPKOP!" Hoor ik, terwijl ik een kussen naar mijn hoofd geslingerd krijg en spontaan wakker word. Ik mompel wat en zie dat Diana in de deuropening staat. "Roes aan het uitslapen, ofzo?" Zegt ze lachend. "Huh, hoe bedoel je?" Vraag ik haar. "Nou, jij wilde gister per se alcohol drinken en ik zei nog tegen jou van nee niet doen! Want dat is niet verstandig enzovoort blah, blah, maar jij moest weer eens eigenwijs zijn en niet luisteren." "Serieus? Vraag ik haar verbaasd." "Yupp!" En ze gooit haar spullen over de stoel heen. "Waar was JIJ eigenlijk?" Vraagt ze me met wiebelende wenkbrauwen. "Ik kon je nergens meer vinden, nadat je een paar glazen op had en we op de dansvloer stonden. Je was opeens weg! Weet je wel dat ik je vet lang gezocht heb? Ik was echt ongerust.." "Ik weet het niet." Onderbreek ik haar. "Ik werd vanochtend wakker in een of andere gozer zijn bed." Zeg ik nog half slapend. "WAT?!" Schreeuwt ze bijna, terwijl ze me door elkaar schud. "YOU KIDDING ME RIGHT?!" "Nee, echt niet!" Zeg ik, terwijl Diana me met grote ogen aankijkt. "BEN JE GEK?!" Schreeuwt ze. "Doe nou eens stil, ik snap het zelf ook niet.." Probeer ik haar te kalmeren "Hoe kun je? Waarom? Gewoon HOE?!" Zegt ze nu iets zachter. "I don't know.. Ik ben er ook gewoon helemaal door de war van." Zeg ik haar, terwijl ze naar me toekomt en naast me neerploft. "Hebben jullie soms iets gedaan?" Vraagt ze me indringend. "Hoe bedoel je?" Vraag ik haar terwijl ik frons. "Ja, uhh je weet wel.." Zegt ze twijfelend. "NEE MAN! Ik had me kleren nog gewoon aan hoor!" Roep ik. "Aah, o oke." Zegt ze beschaamd. "Weet je echt niet wie hij was?" Vraagt ze. "Nee." Schud ik met mijn hoofd. "Ook niet waar je hem ontmoet hebt, ofzo?" Vraagt ze nu wat ongeruster. "Nee." Zeg ik weer. "Wat jullie allemaal gedaan hebben?" Vraagt ze nu wat sneller. "Neeheeeee! Ik weet niks, ook nauwelijks hoe die gast eruit zag. Dus vraag het niet oke? Dit is echt de GROOTSTE fout die ik ooit heb gemaakt!" Schreeuw ik bijna uit. "Gelukkig, dat je dat zelf ook door hebt, dit is echt DOM van je!" Zegt ze, terwijl ze de beginnende tranen in mijn ogen ziet. Ze pakt me vast en geeft me een knuffel terwijl ze me troost. "Ik hoopte eigenlijk dat jij misschien wat meer wist, maar dat is dus ook niet zo." Snik ik. "Nee sorry, het spijt me ik had beter op je moeten letten." Zegt ze met een hoorbaar schuldgevoel. "Daar kan jij niks aan doen Diana." Zeg ik trillend. Ze trekt me dichter tegen zich aan. "Jawel, ik had je niet uit het oog moeten verliezen!" "Tuurlijk niet, dat is me eigen schuld ik had niet weg moeten gaan!" Zeg ik haar bemoedigend. We zitten daarna nog een tijdje stil naast elkaar. "Achja, het zal niet meer gebeuren, en het zal vast niet zo erg zijn geweest als we nu denken." Zegt ze tenslotte, terwijl ze me een knipoog geeft. "Nee, inderdaad." Zeg ik, terwijl ik haar een glimlach schenk. "Ik ga ook maar eens naar bed, ik heb nog geen oog dicht gedaan." Zegt ze terwijl ze opstaat. "Maar, daarna wil ik wel horen wat jij hebt meegemaakt he?" Zeg ik haar plagerig. "Ja, ja, maar zo spannend als dat van jou is het niet hoor." Lacht ze.
Made by: DianaBieberSimpson
