~Yeni Bölüm~
Evet emir bana "küçük sevgilim"demisti ve ben şok olmuştum.
M:ta-tabiki sevgilinim ama oyu-
E:e daha ne ozaman sevgiliyiz işte. Dedi ve ben itiraz edemedim beni kendine doğru çekerek elini belime doladı birkaç dakika böyle kaldıktan sonra zil sesi bizi ayırdı ben yüzümdeki sevinci saklıyamadan sınıfa girdim ve tabiki;
H:naber nasılsın deyince böyle samimi birşekilde şaşırmıştım ve hiçte beklemiyordum tamam emirin konuştuğunu biliyordum ama bukadar sözünün geçeceğini bilmiyordum.
M:iyi her zamanki gibi işte sen nasılsın.dedim
H:iyim iyiyimde sen bugün pek bir mutlusun hayırdır.Dedi meraklı Melahat.Sakayı bırakalımda annemle babamın ayrılacağıma çok üzülmüştüm o gün her zaman ki gibi geçip gitmişti tek farkı teneffüste emirle konuşuyorduk.Neyse ben annemle babam boşalacakları için o eve gitmedim.Kendime yeni bir yer arıyordum sonunda tam ormana girmeden oradaki ağaçta eski bir ağaç evi vardı ben hemen onu yenilemeye başlamıştım ama üzgün olduğum için çoğunlukla siyah renkler ağırlıkları oradaki yırtık kum torbası gözümden kaçmıştı ilk önce tereddütle yaklaştın ve küçük bir vuruş attım sonra yumruk atmakmak hoşuma gitti ve bunun eğitimini almaya karar verdim.Neyse kum torbasına öyle hızlı vuruyordumki sanki annemle babama yıllardır söyleyemediğim bir çok şeyi kum torbasına bosaltiyordum.Sonra arkamdan bir ses;
X:fazla sert vurma ellerin yara olur ayrıca çok çabuk yorulursun.dedi ben şaşkın bir şekilde kum torbasını doldurmaya çalışıyordum.
Acaba bu kimdi yoksa bu ağaç evinin sahibi miydi?...
