Ze glippen weg tussen je vingers
Als je ze probeert op te pakken
Je ziet ze uit je hand stromen
Maar je kan ze niet tegen houden
Zandkorrels het zijn net vriendenSoms stop je ze in een pot
Om voor altijd te bewaren
Met een gesloten deksel
En een plek onder je kussenSoms in momenten van woede
Smijt je het zand weer weg
En dan duurt het maanden
Voordat je alles weer terug hebt
Maar dan zijn ze niet precies hetzelfdeJe probeert ze bij elkaar te houden
En soms te mengen
Want je wilt gewoon
Dat ze ook van elkaar houden
En dan lukt het nietHet potje breekt
En je hebt niks
Uren zoeken
Maar je vindt ze niet
![](https://img.wattpad.com/cover/61490265-288-k173693.jpg)
JE LEEST
Gebroken Stukken
PoetryGebroken stukken. Vol verdriet, pijn en liefde, Aan elkaar lijmen. (Haiku :))