Chapter 4
SHANA's POV
"Bata bakit ka umiiyak?" The boy ask me.
"Ayaw kase akong pasalihin nila sa laro nila eh"
"Gusto mo tayo na lang ang maglaro?"
"Talaga?"
The boy nodded at me, and he held my hand I never knew that someone who's make me happy.
"Oo naman kaya wag ka na umiyak,kase papanget ka niyan pag di ka nakangiti" he smiled at me.
"Sge na nga" I smiled back to him and we play together..
As time goes by that we meet I wish that we meet again and play together, but one day the time was come.
"Saan ka pupunta?"
"Aalis na kami loui eh"
"Bakit naman? Saan kayo pupunta?" I asked him, and I start to cry
"Sa states na daw kami titira loui eh"
"Bat dun pa pwede naman dito ah?, bat kailangan mo pa doon tumira? Ayaw mo ba akong kalaro?"
"No I'm not,wag ka na umiyak promise babalik ako loui"
And he hug me,di ko talga makakalimutan ang taong naging unang kaibigan ko noong bata pa ako.
"Shana!"
"Ay! kabayong nilabas at pinasok"
"Anong kabayong nilabas at pinasok huh?"
"Nanggugulat ka kase eh kaya ako nagulat bat ka ba nasigaw jan?!"
"Paano ba naman ako maninigaw eh kanina pa kita niyaya na kumain kase nagugutom na ako!"
BINABASA MO ANG
I'm Crazy In Love With this NERD [On Going]
JugendliteraturPanget,mukhang katulong,parang naglalaba dahil sa tali ng kanyang,buhok at kamukha si Betty. Yan lang naman ang naririnig ni Shana sa mga kaklase niya na walang ibang ginawa,kundi ang laitin siya. Pero di na ba magtatapos ang mga panlalait nila kay...