DURU'DAN.....
Onunla birlikte yürüyorduk. Beni evime bırakacaktı. O yola bakarken ben gözümü ondan bir saniye bile ayıramıyordum. O bana kardeşim diye sesleniyordu. Ama ben ondan sevgilim demesini bekliyordum. - gerçek kardeşi değil- bana soru sorduğunu fark ettim:
-Ee sende ne var ne yok? Var mı birileri?
Benim hayatımda senden başkasına yer yok demeyi ne kadar çok istediğimi bilemezsin ki. Sen bana bu soruyu sorarken içim parçalandı. Farketmeden ağzımdan bir sözcük kaçırdım:
- evet
Nee. Ben ona evet mi demiştim? kimse yoktu ki? Ya o da beni... Yok artık? Niye sevsin ki. O bana kardeşim diye seslenniyordu :(
- kimmiş o şanslı erkek?
Harika! şimdi kim bu şanslı ya da kadersiz erkek? Birini bulmam lazımdı.Ee benim bilmediğim erkek kimdi ki?
- Barış...
Ne Barış mı demiştim? En yakın arkadaşımın sevdiği kişiyi mi söylemiştim? Bunu yapmamalıydım. Aslında ben Alpereni sevmemeliydim. Bu en büyük hatamdı. Ama kalp söz dinlemiyor ki... Alperen bana baktı. Şaşkın bir hali vardı. Aslında onun en yakın arkadaşı Barıştı. Alperen bana bakarak:
-Bana bunu söylememişti.
-Daha yeni.
Olmayan bir yeniydi. Konuştukça batıyordum. Birinin beni kurtarması gerekiyordu. Karşımdakini görünce bir an boynuna atladım. Gelen Miray'dı. Kulağına fısıldadım:
-Bana yardım etmen gerek. Büyük bir hata yaptım.
Allah'tan yanında Barış yoktu. Alperen'e el salladım ve Miray'ın kolundan tutup apartmana doğru koşturdum. Evimin kapısını hızla kapattım. Çantamı yere atıp Miray'la odaya geçtik.
- Barış'a ihtiyacım var.
- Barış'a mı ?
- Sahte sevgilim olabilir mi?
- Sahte sevgili mi?
Miray'ın ilk gördüğü andan beri Barış'a aşık olduğunu biliyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKINTILI AŞK
RomanceDURU'NUN GÜNLÜĞÜNDEN.... Merhaba sevgili günlük, Bu gün yine Alperen'i gördüm. Ben bu çocuğa deli gibi aşığım... Ne yapacağımı ne edeceğimi bilmiyorum. Annem ve babam zaten yurt dışındalar. Evde tek en yakın arkadaşım ve ben yalnız kalıyorum. ...
