Bölüm 15- İTİRAF

83 3 2
                                    

👉👉👉 1 HAFTA SONRA 👈👈👈

SUNGUR'DAN...

 Yeni işime alışmıştım. Tabi asistanı olduğum patronumada. Güzel  kızdı. İnşallah sevgilim olur. Yeni işim iyi bir işti  ve o kadar zor değil. Deneme süresini geçmiştim. Ve çok sevindim. Tabi ben ve deneme süresini geçememek. Ha ha ha. Odamı da ben dekore etmiştim.                                                                                  1 AY SONRA

 ALPEREN'DEN...

     Bu gün yine mutlu uyanmıştım. Çünkü bu gün yine Duru'yu görecektim. 1 aydır çok mutluyum. Her zaman çok mutlu uyanıyorum. Ama tabi korkularımda var. Mesela Duru'nun asistanı olan çocuk Sungur'muydu neydi. Adını bile tam hatırlamıyorum. Çünkü o çocuğa sinir oluyorum. Neden mi? Çünkü Duru onu beğeniyor. Aslında  bilmiyorum beğeniyor mu beğenmiyor mu? Ama beğeniyormuş gibi. Çocuğa bakışı bile bir değişik. Ya uf! Ben bu kıza aşık mı oluyorum!!! Neyse sonuçta ona kardeşim diyorum. O yüzden bu kızdan uzaklaşmam lazım. Ufff!!! Neyse. 

       Ben her zamanki gibi kahvaltımı falan yaptım. Ve şirkete  geçtim. Şirketin kapısında Sungur bekliyordu:

- Kimi bekliyorsun? diye sordum.

- Patronumu bekliyorum.

- Niye?

- Hiç öylesine.

- Merak etme çalmazlar patronunu. dedim ve şirkete girdim. Bu çocuğa sinir oluyordum. Hiç kimse ile muhattap olmadan odama geçtim. 

DURU'DAN..

   Sonunda şirkete varmıştım. Kapıda beni Sungur karşılamıştı:

- Günaydın.

- Günaydın. Beni mi bekliyordun?

- Evet.

- 2 tane simit aldım. İki çay kap gel.

- Hemen.

dedi ve çay makinasına doğru ilerledi. Ben de odama çıktım. İçeri girdim. Alperen'e imzalatacağım bir kağıt vardı o kağıdı aldım ve Alperen'in odasına doğru gittim. Kapıyı çaldım:

- Gir. diyince bende girdim:

- Alperen şu kağıt imzalancaktıda.

- Hım tamam koy masaya ben sonra imzalarım. dedi:

- Ama acil.

ALPEREN'DEN....

- Tamam. dedim ve kalemimi ceketimden çıkardım. Daha doğrusu çıkardığım anda elimden kalem düştü ben almak için eğildim. Duru'da eğilmişti. Tam kalemi alacakken benden önce davranıp kalemi aldı. Neyse Duru'ya teşekkür edip kağıdı imzaladım. Duru'ya:

- Duru biraz konuşabilir miyiz? diye sordum o da:

 -Konu neydi? diye sordu.

- Aslında önemli bir şey deyil. dedim.

- Eeeee? diye sordu

TAKINTILI AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin