1° κεφαλαιο

47 3 0
                                    

Ολα ξεκινησαν εκεινο το μοιραιο βραδυ ολα ηταν σκοτεινα φοβομουν ........επρεπει να παω στην φιλη μου την Κωννα με περιμενε....Δεν εβγαινα σχεδον ποτε μονη .....Τοτε....η ωρα ηταν 20:00το απογευμα....ηταν χειμωνας και μια μαυριλα απο πανω ξεσπασε ....φοβομουν πολυ μεχρι που καποια στιγμη νιωθω μια ανατριχιλα σαν να ακουω καποιον απο πισω μου να περπαταει με τον ιδιο ρυθμο κοιταζω μα κανεις δεν ηταν.....εστρειψα σε ενα στενο ομως οδηγησε σε αδιεξοδο χλωμιασα

Εχει λιγο ψυχρα....Εμμμμμ τωρα καταλαβαινω πως σιγουρα κατι με ακολουθουσε ...ΟΤΑΝ Αυτος συνεχιζει και με ακολουθει ακομα....και απεχει μακρυα λιγα εκατοστα...και οχι ασε με ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΒΟΗΘΕΙΑ μην με ακομπας
Ξενος- Γιατι τι θα μου κανεις??
Εγω- Ασε με μην αααααααααααα οταν το τελευταιο ουρλιαχτω βγηκε απο το στομα μου δεν μπορεσα να ξεφυγω ......ημουν τελιωμενη.... με βασανισε με βιασε με τον ποιο χειδαιο τροπο με βαρεσε και με παρατησε μες στο κρυο ......ημουν μες τα εματα και μελανιες ενιωθα την καρδια καθως να χτυπαει σαν να θελει να πεθανει .....τοτε αρχισα να τα βλεπω σαν μια βιασμενη σε εναν κοσμο με τερατα.....να με κοιταζουν οι περαστικοι λες και εφτεγα ......νιωθω σαν ενα ΤΙΠΟΤΑ μεσα σε τοσα πληθη λιγοι ξεχωριζουν ειναι αυτοι που εχουν βασανιστει απο καποιον αλλον....νιωθω σκοτωμενη κατι με τεμαχιζει ,μου τρυπαει την καρδια ηταν η ωρα που κατι χιδαιο με ακουμπαγε κατι που με κατεστρεψε..... Κατι που με εκανε να θελω να πεθανω
Ελπιζω να σας αρεσε το πρωτο κομματι ....αν σας αρεσει στειλτε τα σχολια σας ΠΑΡΑΚΑΛΩ και σε περιπτωση που δεν σας αρεσε κατι μην διστασετε πειτε το ......και μην ξεχασετε ★αστερακι να βαλετε σας φιλω

Τα απροσμενα της ζωηςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora