Κεφάλαιο 36
«Που στο καλό έχεις εξαφανιστεί τόσες μέρες βρε κορίτσι μου; Δυο μέρες σε ψάχνω στα τηλέφωνα!» άκουσε τη φωνή της Άννας μόλις απάντησε στην κλήση της.
«Μη φωνάζεις βρε Αννούλα μου! Στο σπίτι μου είμαι, που αλλού θα μπορούσα να είμαι; Έμπλεξα με... μια δουλειά... στην γκαλερι... και ξεχάστηκα!» απάντησε η Νανσυ δαγκώνοντας τα χείλη της για να κρύψει το χαμόγελο της και να σταματήσει τον εαυτό της πριν αρχίσει να ξεφουρνίζει τα πάντα στη φίλη της.
«Μάλιστα...Μήπως έχεις δει καθόλου τον Ανδρέα; Τον ψάχνει ο Ορεστης αλλά έχει εξαφανιστεί κι εκείνος τις τελευταίες μέρες...» ρώτησε η Άννα κάπως υποψιασμένη.
«Ο Ανδρέας; Που να ξερώ εγώ που είναι ο ακατονόμαστος;» βιάστηκε να απαντήσει η Νανσυ ρίχνοντας μια λοξή ματιά στον Ανδρέα που ήταν μισοξαπλωμένος πίσω της στο κρεβάτι και χάιδευε με τα ακριδαχτυλα του την πλάτη της. Ήξερε πολύ καλά πως το έκανε για να την αποσυντονισει και τα κατάφερνε μια χαρά! Με το ζόρι κρατήθηκε να μην κλείσει το τηλέφωνο στην Άννα για να πέσει ξανά στην αγκαλιά του. Σηκώθηκε από το κρεβάτι με βαριά καρδιά και φορεσε με βιαστικές κινήσεις το μπλουζάκι του πριν απομακρυνθεί από το δωμάτιο της και τον πειρασμό στο κρεβάτι της, για να μιλήσει με την ησυχία της.
«Α ώστε είναι εξαφανισμένος κι εκείνος ε; Ε τι να σου πως βρε Άννα μου, ούτε στο σπίτι του έχει πατήσει δυο μέρες τώρα...» είπε η Νανσυ λέγοντας τη μισή αλήθεια στη φίλη της.
«Νανσυ μήπως μου κρύβεις κάτι;» ρώτησε με πονηρό ύφος η Άννα.
«Φυσικά και όχι! Σαν τι να σου κρύβω δηλαδή;» είπε η Νανσυ ενώ ένιωθε τις παλάμες της να ιδρώνουν.
«Ξέρω εγώ! Τώρα που μένετε, ουσιαστικά μαζί, μου κάνει εντύπωση πως δεν έχετε σκοτώσει ο ένας τον άλλον ακόμα! Δεν πιστεύω να έκανες καμιά βλακεία!» είπε η Άννα δήθεν σοκαρισμένη.
«Ω ναι... τον τεμάχισα στον ύπνο του και κρύβω το πτώμα του στον καταψύκτη κάτω από τον αρακά και τα φασολάκια!» είπε η Νανσυ ξεκαρδισμένη στα γέλια, παρασύροντας και την Άννα.
«Νανσυ χωρίς πλάκα τώρα! Ξέρεις που είναι;» ρώτησε η Άννα ξανά.
«Βρε Άννα μου που να ξέρω! Μαζί του νομίζεις πως ασχολούμαι...» είπε η Νανσυ κι έσπρωξε μακριά της τον Ανδρέα που είχε έρθει πάλι δίπλα της και της δάγκωνε παιχνιδιάρικα τον ώμο, ενώ εκείνη προσπαθούσε να φτιάξει καφέ.
YOU ARE READING
Τα βέλη του Έρωτα
Romance"Γιατί τσακωνόμαστε όλη την ώρα;" φώναξε εκείνη αγανακτισμένη κοιτάζοντας τον έτοιμη να δακρύσει. "Γιατί είσαι τρελή! Κι εγώ τρελός για σένα!" της φώναξε εκείνος με τη σειρά του πριν τα χείλη του πέσουν με ορμή πάνω στα δικά της. ...
