Sex Goddess

Chapter 14

 

 

Chapter 14

 

Travis' P.O.V.

Tinitigan ko lang siya ng 4 hours, iniisip, siguro di kami nagkakaganito kung hindi naging ganun ang sitwasyon dati? Siguro kung nasa side ko lang ang odds, di kami aabot sa ganito, di aabot sa panahon na kailangan pa siya magkanito.

Medyo gumalaw siya ng konti at nakita ko may luha na tumulo sa nakapikit niyang mata.

Eto nanaman tong puso kong bobo, sumasakit nanaman, kung pwede lang turuan ang puso eh. Pero ano pa nga bang laban ng ibang babae sakanya? Nasa kanya na lahat, walang panlaban ang ibang babae sa babaeng tulad niya.

Four hours na, siguro gigising na siya kasi yung sedative na pinalunok ko sakanya for three hours and thirty minutes lang, to be exact.

Bago niya binuka ang mata niya ay humawak muna siya sa ulo niya at na moan sabay tanong ng "Wha-- Oh" sabi niya ng narealize niya ano nagawa niya.

"Why didn't you leave?" tanong niya sakin na napamalumay na pagsasalita.

"I just want to make sure" I said without finishing my sentence.

"Make sure of what?" tanong niya ng nakapansing di ko nakompleto dapat kong sabihin.

"Magnet ka kasi sa kapahamakan, binabantayan ko lang po ang mahal ng puso ko" namula siya ng konti, alam kong may nararamdaman rin siya sakin ayaw lang talaga niya umamin.

"Travis, sto-" bago pa niya matapos sasabihin niya, nagsalita na ako.

"Ayan nanaman eh, nanjan nanaman tayo eh. Masama ba kung iparamdam ko sayo na mahal kita? Masama ba na ipakita ko sa mundo na mahal kita? May mali ba sa ginagawa ko? Kasi ang alam ko wala eh, nagmamahal lang ako. Ganyan ba kalaki epekto nun sayo na kahit lumuhod, umiyak at halos igive up ko na lahat para sayo, di mo parin ako magawang mahalin? Ganyan na ba katigas yang puso mo? Kung sana lang pwede maturuan ang puso, ginawa ko na. Kaso hindi eh, hindi pwede turuan tong leche kong puso na di ka na mahalin. Hindi ko masabihan na wag na tumibok para sayo pero kahit anong gawin ko, di papatalo eh. Kahit ang laki na ng damage na nagawa mo, ikaw parin ang laman eh, kung pwede lang sana" sabi ko na himihikbi ng nakatayo sa side ng kama niya.

Lumakad siya ng paluhod sa akin at niyakap ako habang hinimas himas niya ulo ko sabay sabi "If only I could take the pain away, If only you'll understand" sabi niya na parang nakatingin sa malayo.

"Take the pain away, let me understand you. I won't understand you, if you won't let me" sabi ko na halos mangiyak iyak na.

"Sometimes, somethings aren't meant to be said, it's meant to be realized" sabi niya na kumalas na sa pagyakap sakin at nakita ko na may luha mata niya.