BIRAKMA

1.SIKICI HAYATIMIN BAŞLANGICI

Yine başladık yeni bir güne .Hayatın temposuna ayak uydurmaya çalışarak günlerimiz geçiyor. İnsanları anlamaya çalışıyoruz . Ama yaşamak zor , insanları anlamak zor , gülmek zor , nefes almak , ayakta kalabilmek zor.Ama her şeye rağmen ayakta kalmalı insan . Zenginsin veya fakirsin işte insanların tek umurunda olan şey bu aslında . Herkesin bir sıkıntısı vardır . Herkes mutlu görünür ama görünürler işte. Kimi annesini veya babasını erken yaşta kaybetmiştir . Bazıları ellerinde olanın kıymetini bilmiyordur belki de ....

Zaman çok çabuk geçiyor . Herkes gözünün önünden gidiyor teker teker .Ama gülmek de gerek bazen.

Sadece mutlu olmak gerek , hayata tutunmak gerek. Aaah bakın işte size kendimi tanıtmayı unuttum.Ben Rüya . 18 yaşındayım. Annemle beraber yaşıyorum. Evet şimdi diyeceksiniz ki senin baban nerede.Annemle babam ben 3 yaşındayken ayrılmışlar . Bende annemle yaşıyorum . Öyle maceralı bir hayatım yok aslında . Sıkıcı ... Her gün okuluma gidip geliyorum . Tek tutunduğum şeyler onlar aslında . Evet çok sıkıcı bir şey ders çalışmak ama benim hayallerim var sadece kendim için okuyorum ben sadece kendim...

Sabah annemin sesiyle kalktım 'Rüya hadi geç kalıcaksın!! '. tamam anne diye seslenip yorgana daha sıkı sarıldım her sabah böyleyim aslında. Kalkacatım ki yataktan hemen kardeşim suyla geldi yanıma . Hayır diye bağırsam da yine su benim üstüme döküldü . Ve sabah yine suyla uyanadırıldım.... hemen kalkıp banyoya doğru gittim. Elimi yüzümü yıkayıp, dişlerimi fırçaladım. Annem yine her sabah olduğu gibi döktürmüştü sofrayı . 'Günaydın sultanım' dedim ve yanağından öptüm oda kardeşime yemek yedirdiği için sadece gülümsedi . İyi anlaşırım ben annemle arkadaşım gibidir benim ama kötü tarafını hiç görmeyin.Kahvaltımı yapıp okula geç kalmamak için evin bahçesinde bekleyen Ömer abime seslendim . Her sabah o bırakır beni okuluma annemi de işine tabi. Evimizin en iyi hizmetlisi diyebilirim . Gerçi hizmetli demeye dilim varmıyor ama neyse. Yol boyunca telefonuma baktım . Sabah olmasına rağmen 300 kişi aktif görünüyordu . Okula gelince Ömer abi durdu. 'Abilerin en iyisi 'diye söyleyip arabadan indim . Bizim grup beni her zaman ki yerimizde bekliyorlardı . Şimdi dersiniz en iyi kolejde falan okuyodur diye ama ben paramla okumuyorum o kolejde .Bursluluk sınavını kazandım ve 4 yıldır o okulda okuyorum . Bizimkilerin yanına hafif koşarak gittim . 'selam gençler ' diye bağırdım. Tamam kabul fazla bağırdım yine . Hepsi kulaklarını elleriyle tutmuştu . Onlara dik dik baktıktan sonra boş yere oturdum.Onlara trip atmaya karar verdim .Birden hediye paketleri uzatmaya başladılar bana . Şaşkın gözlerle onlara bakıyordum.OFF unuttum ya bir insan kendi doğum gününü nasıl unutur yaa...