BIRAKMA

2. UNUTULAN DOGUM GÜNÜ

Ben unuturum işte kendi doğum günümü.Heyecanla hediyeleri açmaya başladım. Elif bana bir elbise almıştı ve üstünde de not vardı 'mutlu olduğun gün bunu giy ' yazmıştı. Elif sırdaşım gibi birşey aslında her şeyimi bilir. Sıra tuninin hediyesindeydi tuni dediğime bakmayın aslında adı tuanna . bizim fotoğraflarımızı kalp şeklinde hazırlatmıştı.Tüm hediyeleri teker teker açtım . O gün çok güzel geçmişti. O arkadaşlarım, kardeşlerim iyi ki varlar . Ben onlarla gülüyorum sadece . O gün yazılılarla ve arkadaşlarımla geçirdim.

Ertesi sabah hafta sonuydu ve ben hafta sonu da saat 06.00da kalktım . İdmanım var çünkü. Evet arkadaşlarımlayken ve idmandayken mutluyum. Taekwondo benim yaşamım . Ama bugün maç vardı aslında heyecan yapmazdım ama bu sefer rakibimi tanımıyordum. Merak etmiştim. Mısra kafamın etini yedi hatta. 'kanka yakışıklı olursa vurma' deyip durmuştu. Bu bir erkekle yapacağım son maç olur inşallah . İlk yaptığım maçta karşımda ki düşürmüştü beni. Ben tek olacağımı zanediyordum ki arkadaşlarım beni orda izlemek için oturduklarını gördüm . Mutlu olmuştum aslında. Ve ısınma hareketlerini yaptıktan sonra hocam beni yanına çağırdı ve siyah kemer verdi elime hep istediğim taekwondo kemeri. Hep hocaya söylüyordum zaten kemeriniz çok güzel hocam diyordum . bugün çok duygulandırdı hoca beni bana ' iyi ki varsın kızım . iyiki gelmişsin buraya, iyi ki senin hocan olmuşum , seni hep kızım olarak gördüm şu maçı kazan arkandayım dedi. Bende maç yapmak için rakibi mi bekliyordum. Gördüğüm kişiyle şok oldum . Önceden çıktığım kişiydi bu. Aynı spor salonundaydık .Ama ayrılmıştık. Onu görünce içimi sinir doldurdu. Tuanna ve Elif biliyordu onu şaşkınca bakıyorlardı bana . Ben de hiç yüzüne bile bakmadım. Ve maçı ben kazandım . Çok mutluydum. Çıkışta soyunma odalarının koridorunda yürürken arkamdan biri elimi tutup beni bir tane soyunma odasına çekiştirdi. Yüzünü görünce eski sevglim ve az önce maç yaptığım Uzay'ı karşımda gördüm. bana anlattı beni çok özlediğini falan ama ben ona inanamıyordum.Çünkü benden ayrılırken beni çok üzmüştü . Hemen bizim kızlarla beraber Ömer abimle bizim eve gittik. Dışarı çıkcaktık. Ben hazırlandım . Kızları bekliyordum onlarda makyajlarını tazeliyordu.Bir anda annemin çığlığını duydum. Merdivenlerden koşarak yukarı çıktım. Anneme şaşkınca baktım heryeri kan içindeydi. Sedaaaaa abla hemen ambulans çağır diye bağırdım . Seda abla evimizin temizlikçisiydi .Aceleyle hastaneye gittik. Çok korkmuştum . Annemi öyle görmek benim hergün o iyileşmediği hergün ölmeme neden oluyordu.O benim canımdı ya off bir o vardı zaten yanımda napacağım şimdi ben.....