BIRAKMA

3.İYİLES ARTİK ANNEMM !!

2 gün geçmişti aradan ama doktorlar hâlâ bana bisey dememek de kararlıydılar . 2 gün boyunca annemi hic göremedim. Okula gitmemistim.Annemin iyi olduğunu görmeden gitmicektim . Annemi ilk defa bu kadar özlemiştim . Kokusu burnumda tütüyordu . Bana kızmasını , bağırmasını , sarılmasını çok özlemiştim . Ve hayatım da ilk defa birini kaybedecegimi düşünmek kalbimi yakıyordu . Gece olmuştu yine doktorlar ve hemşireler annemin başından ayrılmıyorlardı. Gözüm yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı . Bu bir kaç gün benim için hayatımın en zor günüydü .Yasamak istemiyordum ama annemi boyle uyurken bırakmak da istemiyordum . Hayat bazen çok zorluyor insani . Bir anda omzuma dokunan bir el ile gözlerimi açtım . Annem yanımda oturmuş saçlarımla oynuyordu . Anne beni bırakma diye bağırdım . O konuşmuyor sadece bana bakıyordu . Gözyaşlarıma hakim olamadim . Gözümden akan gozyaslarimi özenle sanki çok önemli bisey yapıyormuş gibi sildi . Ben de konuşmayı bitirip onun o güzel beni rahatlatan yüzünü inceledim . Sonra bir anda gitti . Etrafıma baktığımda herkes odanın başında ağlıyordu . Doktorlar bazı tanıdıklarımizin başında durmuş bir şeyler anlatıyorlardı . Ama ben duymuyordum ne konuştuklarını . Bir oyunun içinde kaybolmuştum sanki. Sonra bir adam gördüm . Tanımıyordum onu annemin arkadaşlarından da değildi yanina gittim . Adam bana kızım dedi ve sarılmaya başladı . Sasirmistim . Bir anda yüzümün ıslak olduğunu fark ettim ve yavaş yavaş kafami kaldırdım ama az önce gördüğüm ağlayan insanlar ve o adam yok du . Beni bir odaya yatırmışlardı galiba . Ama niye ben bu hastane odasındaydım ? Merak etmiştim . Tam kalkacaktım ki kolumda bağlı olan serumu farkettim . Sonra kapı iki kez çaldılar . "Girebilir miyim "diye bir ses duydum . Cevap vermedim . Çünkü bu sesi tanıyordum . Ömer abim elinde su şişesiyle ve telefonumla geldi . Bana uzattığı su şişesinden iki yudum su içtim sonra da Ömer abiye niye burdayım ben der gibi baktım . Beni küçüklüğümden beri tanıyordu. Anlamış olacak ki konuşmaya başladı."Abicim dün annenin olduğu odanın önünde yerde uyumuş kalmışsın ve uyurken biseyler mirildaniyordun sonra birden bağırmaya başladın 'bırakma 'diye hem bağırıyordun hem de ağlıyordun . Ben de seni bu odaya getirdim . Kaç saatir uyuyorsun çok yoruldun sen biraz dinlen."dedi . Sonra odadan çıkmak için ayağa kalktı . "Abi gitme "dedim . "Çok kotu bir rüya gördüm annem de beni bırakıp gidiyordu . Benimle konuşmuyordu . Sadece bana bakıyordu . Sonra bir anda kayboldu onu bir daha göremedim . " dedim . "Ömer abim o sevecen yüzüyle bana gülümsedi ."annen seni birakmicak . O tekrar ayağa kalkcak . Yine sen ona sultanım diceksin "dedi . Sesi o kadar güven vericiydi ki inanmak istedim . Sonra tekrar yanıma oturdu ."abi bir adam gördüm rüyamda ama daha önce hic tanımıyordum onu hic görmemiştim. " dedim . Yüzünü buruşturdu ve elini başına götürdü . Ben de onu dikkatle izliyordum . Sonra konuşmaya başladı "rüya görmüşsün sen abicim takma kafana sen hadi dinlen annen uyanınca seni iyi görsün "dedi. İnanmamıştım aslında ama dediğini yaptım biraz dinlendim . 2 saat sonra serum da bitmişti ben de üstümdeki hastane kıyafetini çıkarıp kendi kıyafetlerimi giydim .Direk annemin kaldığı odaya doğru yöneldim . Annemi sedye de götürüyorlardı . Peşlerinden koştum . Anne artık iyileş seni çok özledim .