Bölüm 1

52 6 1
                                    

Üzerinden 10 yıl geçmesine rağmen hayal meyal hatırlıyorum. 16 yaşımdaydım. Kendimi bilecek yaştaydım oysa ki. Bilgisayarın başında hissizleşmişken içeriden bir gürültü koptu. Annem ve babam tartışıyorlardı. Tepkisiz kalıp olayı umursamamıştım. Fakat umursamayacağım kadar basit değildi içeride olanlar. Babaannemin içeriden "Gizem Koş" diye bağırmasıyla kendime gelip içeri girdiğimde babam annemi dövüyordu. Kız kardeşim ve ben korkmuş ne yapacağımızı bilememiştik. Kardeşim korkudan bir köşeye sinmiş ağlıyordu. Babaannem, annemle babamın arasına siper etmişti kendini. Fakat pekte başarılı olabildiği söylenemezdi. Sonunda annemi babamın elinden aldığımızda, annem dayak yemesine rağmen babamı asla suçlayamıyordum. Babam kötü bir insan değildi yaptığının aksine annemi de çok seviyordu. Fakat aşırı sevgisi onu kıskançlığın kör kuyularına atacaktı.

Biliyordum; annem babamı aldatmıştı. Bu da beni, babamı daha çok savunmaya itiyordu. Karısını çok seven ama ona hiç güvenmeyen babam gözümde hep fedakar bir baba olacaktı bize. Ta ki yıllar sonra bile gerçekleri öğrenmek bu tezimi yıkmaya yetmeyecekti.

Ertesi gün okula gittiğimde yine sıkıcı derslerle boğuşup hiç bir şey olmamış gibi davrandım. Açıkcası hiç bir zaman derslerim iyi olmamıştı. Bu benim çok takıldığım bir konu değildi. Sınıfı geçmek bana yetiyordu. Herkesin olduğu gibi bende okuldan hatta biraz daha abartırsam arkadaşlarımdan bile nefret ediyordum. 1 yıl boyunca onlarla aynı sınıftaydık ama samimiyet seviyemiz normalin çok aşağılarındaydı. Değişik bir kızdım yada ergenliğin vermiş olduğu o asilik bendede vardı. Dışardan fazlasıyla soğuk görünüyordum. Arkadaş edinebilme gibi bir kabiliyetim yoktu. En yakın arkadaşım olan Kuzenim Zeynep bana yetiyordu. Zeynep benden bir yaş büyüktü. Çocukluğumuz bir arada geçtiği için birbirimizin her şeyini biliyorduk. Zeynep benim aksime ailesine düşkün arkadaş çevresi geniş tam bir şekerlik abidesiydi. Benim için ise yeri geldiğinde bir abla kadar düşünceli bir anne kadar şefkatli sonsuz sevgiyle indirilmişti sanki gökten.

Neyse ki okulların kapanmasına az bir zaman kalmıştı. Tek yapmak istediğim yaz tatilinde köye gidip bütün olanları unutmak ve kafa dinlemekti. Akşam eve geldiğimde annem evde değildi işten gelmesine henüz 1 saat vardı. Meraklı bekleyiş sürerken saatler uzayıp gitti... 

KAÇINILMAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin