Yasmina zat op de bank. Gewoon proberen om de pijn te vergeten die ze de afgelopen delen heeft gelijdt. Tot er opeens op de deur werd geklopt. **Yasmina**: Ik opende de deur en er stond een wildvreemde man. "Ja? Ik heb het druk dus praat snel" het klonk ongeduldig wat ik zei, maar ik was niet in de stemming om mensen tegen te komen. "Zoals u wilt. Wij verzoeken u om zo snel mogelijk dit huis te verlaten" zei hij waarop ik een sarcastisch lachje uitte. "En waarom dan wel?" vroeg ik. "U en uw zus worden meegenomen. Uw vader heeft het recht dat jullie bij hem mag opgroeien" zei hij. "Oei, en wie zoeken jullie?" vroeg ik schijnheilig. "Yasmina en Mina el" zei hij. "Oh die wonen daar" zei ik wijzend naar een random huis. "Nee maar er staat echt dit adres" zeurde hij. "Veel succes verder" zei ik en ik smeet de deur dicht. Dit gezicht zou ik duidelijk nog een keer moeten zien...
JE LEEST
Trust or die
PertualanganIntro "Mamaa, nee nog niet" riep ik. Maar wilde ik wel beseffen dat ze dood was? Weg... Gone.. Hoe moeten ik en Mina, mijn zus van 21, verder? Ik ben maar 17.. Dan willen jullie vast meer over mij weten voordat ik verder ga. Ik, Yasmina, ben 17 jaar...