•Perspectief Yasmina•
Ik draaide me in een ruk om en ik zag Mina daar staan. Ze schaterde het uit van het lachen. "Je had je gezicht moeten zien, yas." "Pa wilt ons terug!" Mina's blik veranderdde meteen. "Ik kreeg ook al zo'n gek berichtje." "Hij heeft het recht". Mina veranderdde gelijk van onderwerp. "Ik heb boodschappen gedaan, je hebt zeker honger, kom we gaan wat eten." Opeens hoorde we allemaal geschreeuw van buiten & mensen bonkte allemaal op de deur. Ik en Mina keken elkaar gelijk aan. Mina gebaarde dat ik op mijn plek moest blijven. Ze gluurde vanuit het raam en opeens sprong er iemand voor het raam waardoor ze achteruit deinsde. Snel pakten we een paar messen uit de keukenla. "Yasmina, blijf kalm!" zei ze. Ik knikte onzeker. Bam! Een keiharde klap. De deur.. Flitste door mijn gedachtes heen!

JE LEEST
Trust or die
AdventureIntro "Mamaa, nee nog niet" riep ik. Maar wilde ik wel beseffen dat ze dood was? Weg... Gone.. Hoe moeten ik en Mina, mijn zus van 21, verder? Ik ben maar 17.. Dan willen jullie vast meer over mij weten voordat ik verder ga. Ik, Yasmina, ben 17 jaar...