Wat gebeurt er wanneer je na 17 jaar een geheim ontdekt over jezelf dat je leven drastisch zal veranderen? Wel, Daphne Queen heeft dit voor. Ze gaat in het midden van het schooljaar naar een andere school: het DAM, wat staat voor Dans, Acteren en Mu...
"Hahaha, het kan niet gekker worden dan dit: meisjes die voetballen!" Hij schatert het uit, terwijl ik hem uitdagend aankijk. "Wel, als je wilt, kan ik je wel leren hoe het moet, want deze middag trok het op niks." Zeg ik brutaal. Axelle en Angelique vinden het allemaal heel grappig. "Haha ik denk eerder dat het omgekeerd zal zijn." "We zullen zien, morgen om 12u bij het voetbalveld. Ik zie je daar, als je nog durft tenminste."
De volgende middag Ik sta al een kwartier te wachten op James en die tijd had ik kunnen gebruiken om een nieuwe jurk uit te kiezen voor het Valentijnsbal, nadat Devina mijn andere jurk had verpest. Ik ben net van plan om weg te gaan als ik vanuit mijn ooghoek een groepje jongens zie afkomen. Meteen komen Axelle, Emily en Kato rond mij staan. "Je bent dus toch gekomen." Zegt James. "Laten we dit snel afhandelen. Één tegen één, wie de eerste twee punten maakt, wint." Antwoord ik vermoeid. Tussen de jongens zie ik Kasper staan. Hij staart versuft voor zich uit. Ik maak snel een staart in mijn haar en ga op het veld staan. "Ladies first." Zegt hij en geeft me de bal. "Wat aardig van je!" Zeg ik sarcastisch. Ik plaats de bal op het veld en we beginnen. Meteen dribbel ik hem voorbij en loop richting het doel. James is te verbouwereerd om me achterna te lopen nu hij heeft gezien dat 'een meisje' hem voorbij dribbelt. Ik schop in het doel en de meiden beginnen te juichen. "Beginnersgeluk!" Roept James, terwijl ik hem voorbij loop. Het volgende punt is voor hem, omdat ik even werd afgeleid door Kato. Ze was namelijk aan het flippen, want ze kreeg een witte roos van Noah. Ik besef dat het nu of nooit is. Ik schop de bal tussen de benen van James door en ren naar het doel. Hij komt me achterna, maar kan niet verhinderen dat ik nog een punt maak. Alle jongens beginnen James uit te lachen en ik vind het een klein beetje erg voor hem, maar hij moest me maar niet uitdagen. "Nu jullie allemaal hebben gezien dat ik kan voetballen, heb ik belangrijkere dingen te doen." Zeg ik en loop hen voorbij. Mijn blik kruist die van Kasper, die me vol bewondering aankijkt. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht.
"Ik ga nooit meer een galajurk vinden op tijd!" Roep ik hysterisch. Dan valt mijn oog op de jurk die Emily omhooghoud. Hij is perfect. Het is een witte jurk met een pofferige onderkant. Ik trek hem aan en het zit al gegoten. Gelukkig maar. Vlug laat ik het Brooklyn Boy weten: • Plannen gewijzigd, je herkent me aan mijn witte prinsessenjurk MG ~ Ik zie je in het midden van de dansvloer BB
Vrolijk doe ik de jurk weer uit. Ik heb zin om even alleen te zijn en me te ontspannen dus ga ik naar de sportzaal. Ik zie dat er niemand is en begin volleybal te spelen. Na een tijdje komt er een jongen de sportzaal binnengewandeld. Eerst merkte ik hem niet op, maar wanneer ik de volleybal wil gaan omruilen tegen een voetbal zie ik hem. Het is Kasper. "Zin om mee te doen!" Schreeuw ik. Hij knikt afwezig en staat op. "Sleepy head! Wake up!" Roep ik en schop de bal zijn richting uit. Hij doet een borstcontrole en speelt de bal terug naar mij. "Weet je wat ik haat?" Vraagt hij. " Meisjes die voetballen?" "Neen, mensen die je commanderen." "Ja, het is net alsof ze anders niet blij met je zijn." "Ja, dat is helemaal wat ik bedoel." "Het is zoals wanneer je een masker draagt zodat mensen je aardig vinden?" "Ja!" Dan komt er een leerkracht naar me toe en zegt dat we ons moeten klaarmaken. "One second." "Nee, nu!" Roept ze dreigend. "Ga maar ik zie je wel op het Valentijnsbal." Zegt Kasper en loopt de sportzaal uit.
Ik trek mijn mooie jurk aan en laat me opmaken door Kato. Het resultaat is verbluffend. (de jurken van Kato, Emilie en Axelle vind je in het hoofdstuk: Valentin is coming) Ik heb voor hun ook allemaal een masker gemaakt zodat ik niet de enige met masker zal zijn. We hebben afgesproken om allemaal apart binnen te komen en elkaar te zien om half twaalf. Als eerste gaat Kato zelfzeker binnen. Dan komt Emily wat onzekerder en dan Axelle. Als laatste ga ik binnen en wanneer ik binnenkom, verstommen de gesprekken. Iedereen kijkt mijn richting uit. Er wordt zelfs een spot op mij gericht. Zenuwachtig schuifel ik naar het midden van de dansvloer. "Weet je dat je in het midden van de dansvloer staat?" Zegt een stem achter mij. Ik draai mij om en zie...
Hayy!! CLIFFHANGER I know :p In het volgende hoofdstukje ga ik vanuit Brooklyns Boy standpunt vertellen om te vieren dat ik over de 300 reads heb!! En wat vinden jullie van mijn nieuwe cover??
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
