Bu hikaye benim gercek hikayem karakterler ve yerler gerçek fakat isimleri değiştirilmiştir.
Aslında biraz korkuyordum.Nede olsa bilmediğim biryer ve bilmedğim insanlar.
Sonra fark ettim korkmam normalmiş yeni gelenlerin hepsi korkuyordu gözlerinden belliydi.Küçük bir evden geldikten sonra,böyle biryer büyük çok büyüktü .Yatacağım yeri gösterdiler biran önce yatmak istiyordum.Yorgundum ve on dört yaşında bir çocuk nasıl böyle biryerde yaşayacaktı diye düşünürken uyumuşum.
Ertesi sabah erken kalktım okul için hazırlandım.Kahvaltı hiçte annemin kahvaltılarına ben zemiyordu.Bir masada altı kişi oturuyorduk ve bunlar bize nasıl yetecekti derken bir kaç dakika içinde her şey bitmiş aç kalmıştım.Hiç kimseyle konuşmamıştım canım sıkılıyordu hemde fazlasıyla.
Okul hiçte yakın değildi yürümekle baş olmuyordu ben burada kalamazdım sürekli bunu düşünüyor buradan kurtulmanın bir yolunu arıyordum.Her şey olumsuzdu neden gelmiştimki ben buraya eski düzenim ne güzeldi oysa şimdi şu halime bak diye düşünürken okula vardım okulu daha önce görmüştüm fakat bukadar küçük olduğunu sanmıyordum kutu gibi bir şeydi.Okulun önünde sıra olmuşlardı arka taraflarda biryere bende geçtim.Bıyıklı kır saçlı adamın biri bağırarak konuşuyor okulun geçmiş başarılarından söz ediyordu.Burasının binasının küçük olduğunu fakat eğitiminin büyük olduğunu söylüyordu.Fazla dinlemedim bana yabancı olan yerdeki tanıdığım tek kişiyi gözlerim arıyordu muhtemelen oda arkalardaydı.Aynı köyden geliyorduk çok sevmezdim aslında fakat tanıdığım tek kişiydi.
Sırayla içeriye geçmeye başladık zemin katın üzerindeki katta bir sınıfa girdik herkes rasgele bir yere oturdu.Bende kapıdan taraftaki ikinci sıradaydım.Herkes değişikti tipler hiçte alışkın olduğum şekilde değildi arkamda burnu kızarmıs eflatun gömlekli gözlüklü birisi oturuyordu bu haliyle memurlara benziyordu yada iyi aile çocuğuna filan onun arkasında boyu iki metreye yakın turuncu saçlı birisi oturuyordu.Birsürü buna benzer tiplerle doluydu.Hepsinde heycan ifadesi taşıyordu yüzünde.Bende tanışmaya başladım.Önce arkamda ki gözlüklü çocuğa
"Merhaba ben raju"dedim.
Bir kaç saniye bekledikten sonra o da
