GUARDIANS The Six Kingdoms

ika-siyam

LYN'S/ELENA POV

"Guys..!! Lets go nanjan na siya..!!" Kita ko si mae hinihila niya si micah patayo.. nakita ko din ang mga natamong sugat ni micah

Nakikita ko lahat ng ginagawa nila parang kasama lang nila ako.. sa may malaking puno nandoon si vellie at glian nakasandal sila na parang hinang hina...

Si marry .. nasaan si marry..?

"Hahahahaha ano?! Masaya ka na ba lyn?!!" Nagulat ako ng may biglang tumusok sa likod ko

"Arrgghh!!" Ang sakit!!

.
.
.

"A-aww.. aww!!" Nagising ako.. kala ko totoo pero masakit din tong position ko Mukha akong tanga nakadapa ako ngayon sa lupa feeling ko may nakain pa nga akong lupa eh

Saan ba tong lugar na to.. dahan-dahan akong tumayo at rinig ko ang pag crack ng mga buto buto ko leche naman oh, tumingin ako sa taas grabe buti buhay pa ko ngayon, pano kaya ako makakaakyat neto.. tsk!

"Swishhh...."

"woah.!" Napatakip ako bigla sa bibig ko.. ano kaya yon.. naglakad pa ko patungo kung san yong parang swish ng swish..(sorry poor ako sa effects.. xD) ang dilim dito sobra feeling ko bulag na ako.. kaya naman nag lakad ako ng parang bulag yong kumakapa kapa.. hindi ko na nga alam kung san na ko pumunta eh

"Grrr..."omg?! Ane yen?!! Kinakabahan na talaga ako sobra.. gusto ko ng makaalis dito kainis!

"May tao ba jan?!! Tulong!!!!" Sa sobrang kaba ko na, nanghingi na ko ng tulong.. ng biglang

"Aaaaaahhhhhhhh!!!!!!!!!" May nag angat sakin.. napakalaking kamay napakahigpit.. para akong mawawalan ng hininga..

"A-argh!" Sinubukan kong gumalaw galaw at baka mahulog pa ako pero nagkamali ako dahil mas lalo pang sumikip ang pagkakahawak nito saakin.. yong tipong lalabas na ang mga kalamnan ko at mapipisat na ko ng bigla akong makaramdam ng malamig.. bakit biglang lumamig sa paligid ko..

Naramdaman ko ang pagkahulog ko sa lupa at liwanag na nagbibigay ilaw sa kung saan man ako naroroon.., ang buhok ko.. panong nangyaring nag aapoy ito ngunit hindi naman ako napapaso.. dumadagdag nanaman ito sa palaisipan ko pero mamaya ko na to iisipin aalamin ko muna kung ano itong hayop na nasa harapan ko!

"Hoy!! Kung sino ka man! P-pwede bang magpakita ka?!!" Kinakabahan may nag lakas lakasan nalang.,nangangatog na din ang mga tuhod ko

"Ramdam ko ang takot mo.. mahal na prinsesa..."

"Woahh!!" Sino yan..hala... nakaka takot..at prinsesa? Pano niya nalaman..

"Dahil ikaw ang nakatakda upang akoy palayain.. isang prinsesa na may nagbabagang apoy atmapanganib na kapangyarihan.."unti-unti itong lumabas at napapaatras ako.. isa siyang!

"Isang dragon?!!"naramdaman ko ang matigas na bagay sa likuran ko dahilan upang matakot pa ko lalo dahil alam kong wala na kong matatakbuhan.

"Ako ang nagligtas sayo ng araw na yon, dahilan kung bakit ka naririto at magkaroon ng madaming katanungan sa iyong isipan"nagligtas..?

"Maglalaho ako sa takdang panahon.. at ito ang araw na iyon.. sayo ipagkakatiwala ang yaman at kapangyarihan"nong sinabi niya yon nagulo lalo ang isip ko at bigla na lamang siyang naging isang liwanag napaka liwanag .... masakit sa mata., hindi ko makita ang mga nangyayare!

"Aahhh!!!" At naramdaman ko ang pagbagsak ko sa lupa..

_________________________sa kabilang banda..

Mary's POV

"Hmmmm.."aaw ang sakit.. napapaluha ako sa sobrang sakit na naramramdaman ko.. lalo na ang puso ko.. para itong binibiyak gamit ng kalungkutan napakasakit. Napakasakit lalo na kapag nakita mo at nasaksihan ang lahat lahat.. ng paghihirap ng mga kaibigan ko.. una si lyn..si mae,vellie,marie at micah.. ano bang ginawa namin.. anong ginawa namin...kahit kaylan napakasama na ng mundo saakin.. ang mga kaibigan ko lang ang naging tanging takbuhan ko sa tuwing nalulungkot at nag iisa

Dalawang araw na din ang nakaraan ng magising ako dito sa palasyo na aking tinitirhan.. ako daw ang prinsesa nila.. patay na raw ang mga magulang ko.. namatay sa isang gyerang naganap nung akoy sanggol pa lamang

Ang saklap no..? Kaylan kaya ako magiging masaya.. kaylan ako magiging malungkot... sabi ng nabasa kong libro kagabi anim na kaharian ang naglaban laban kaya anim ngayon ang mga kaharian na magkaaway.. ang pula,puti,asul,berde,dilaw at ang itim..

"Hoy ,mary! Gumising ka diyan ngayon ka na ipakikilala sa buong kaharian! Wag kang tatamad tamad!" Isa pa tong sakit sa ulo na kapatid ko.. si murek lalaki siya at sabi niya kambal daw kami.. haha nung unang paggising ko rito ay siya na agad ang nabungaran ng mga mata ko loko nga at binagukan pa ko ng sira ulo haha pero di bale kahit masakit ang batok niya noon .. mas masarap naman ang ginawang yakap niya pagkatapos nun

"Murek..tatanggapin kaya nila ako? Kahit hindi nila ako nakita at nakasama ng ilang taon?" Baka ipagtabuyan lang nila ako at batuhin ng kung anu-ano na napapanuod ko sa tv..

"Tatanggapin ka nila.. lagot sila saakin kung hindi ka nila tanggap at ipapatapon ko sila sa kawalan.. hahaha"

"Joke lang yang sinasabi mo diba?" Kahit nag jojoke kasi yan ginagawa niya paring totoo sasapakin ko talaga to.. ayokong mabawasan ng kahit na isa manlang sa kaharian ko.. oo bilang na bilang ko sila, syempre ako ang mamumuno nitong kaharian kaya dapat alam na alam ko..

Nagsimula na kong ayusan ng mga katiwala, sinuotan nila ako ng puti na kasuotan para itong gown na may lace sa likod at malaking ribon sa dulo niyon pa heart shape naman ang nasa dibdib mahaba ito na talagang sumasayad sa lupa, lahat ng tao sa kaharian ko ay kailan man ay hindi tatapak sa lupa.. wala kaming sinusuot sa paa kaya habang naglalakad kami ay may parang bilog na lumalabas sa paa parang shield na hindi ka hinahayaang mahulog sa lupa lumalabas ang kulay nito depende sa mood ng tao

Nalalapit na ang pamumuno ko sa kaharian na ito.. ang kaharian ng windrafty..

nag lakad na ako dahan dahan inakay ako ng kapatid ko upang makalakad ng maayos, sa pagbukas ng pintong ito lahat.. lahat lahat.. magbabago na hindi na ako ang dating isang mahina dahil malakas na ako ngayon sinisigurado ko..

"IPINAPAKILALA KO SA INYO ANG ATING REYNA.., REYNA MERIA!" Ng mapakilala na ako ng lubos ng kapatid ko nagsimula ng magpalakpakan ang mga tao at yumuko bilang paggalang saakin.. ,dahil ako na ang namumuno nito sisiguraduhin kong kahit na isang kaaway ay walang magtatangkang pasukin ang kaharian ko..